deniz gezmiş ve arkadaşları bu dönemde yaşasaydı

babamın askerliğine denk gelmezler, babam ve yanındaki asker arkadaşlarına kurabiye ikram etmezlerdi. askeriyenin aracında birkaç gün aynı ortamda yolculuk yapmışlar. evet babam ve birkaç arkadaşı götürmüşler bir mahkemesine, odtü de yatmışlar 3 gün sıraların üzerinde mahkeme sonuçlanıncaya kadar. bu süre zarfında devlet hakkında tek kelime kötü bir söz etmemişler, hatta yüzlerinde inanılmaz bir gülümseme varmış, o kadar içten ve paylaşımcılarmış ki yedikleri ekmeği bile askerle paylaşmışlar. eğer şimdi yaşasalardı bütün bunları babam bize anlatamazdı, böyle bir anıdan yoksun olurdu ve gerçekten büyük bir kayıp olurdu. babam deniz gezmişi anlatırken gözleri dolardı, devletin hükmü altındaki bir jandarmanın deniz gezmişe yapılanlara olan tepkisi bile onları anlatmaya yeter.