ben bu yazıyı kendime yazdım

öncelikle bu yazıyı ilk olarak kendime not düşeceğim. Eğer bir daha böyle hatalar yapacak olursam yapmayayım diye. ikinci olarakta tavsiye nitelikli olacak sanırım.

hayatım boyunca inanılmaz şıp sevdi bir insandım. kahretsin ki. gerçi etrafımda da sevilmeyecek tipler yoktu. her zaman etrafımda tatlı çocuklar oldu. bu tatlı çocukların hepsi de hayatımı kararttı. daha doğrusu onlar karartmadı benim onları hayatımın merkez noktasına koymam kararttı. yani aslında tüm suç bendeydi. Bu gelip geçici insanları büyütmem,onları taparcasına sevmem ne bileyim çok saçmaydı. ama işte aşık olduğunuzda, çıktığınızda duygularınız karmakarışık oluyor. bunu baya iyi biliyorum zaten. ondan başka bişey düşünemiyorsun ay niye böyle dedi. ay niye aramadı bilmem ne bıdı bıdı. o dönemlerde herşeyden korkmaya başlıyorsun ya ayrılırsak bilmem ne diye aklınıza ayrılacağınız geliyo sonra nedensiz yere ağlamaya başlıyosunuz allaha yalvarıyosunuz bi ton nollluuğğğğr bizi ayırma evlenelim biiiiğiiz tarzında. yani bunu sadece kızlar değil tanıdığım erkekler de yapıyor.

yani bir çok kişi sevdiği kişiyle evlenmek ister tabii ki de. yani hayatta ne zaman, nerede, ne olacağını kimse bilemez tabii ki. ben yaşamış biri olarak bir daha hayatımda kimseyi merkez noktam yapmayacağım. yani aslında yapmıyorum da. ne bileyim çıkarken böyle ay aman bişey olmasın tarzında hareketlerim varken ayrıldığım andan hemen sonra amaaan tırt diyerek takmamazlıktan geliyorum. tabii bu takmamazlığım daha önceki yaşanmışlıklarımdan kaynaklanıyor. eğer ilk kez aşık oluyorsanız bir çok acı yaşayacaksınız benim gibi ama acı yaşamamak için bişeyleri büyütmemek gerekiyormuş. hele bir de yaşınız genç ise hiç sallamayın daha iyi. zaten yaşadığımız herşey tecrübe değil mi ? karşımıza çıkan her insanda bizim için birey deneyim. o yüzden onlara deney gibi bakmalıyız. şu an saçma gibi oldu ama öyle. her ne kadar hayalde kursanız hayatta istediğinizi olduramıyorsunuz. hayat size şekil veriyor. bir nevi kader işte. kaderinizde ne yazılıysa onu yaşıyorsunuz. yani ilişkide önemli olan şey akışına bırakmakmış ben bunu anladım. aman bırak gitsin işte buluş ,et,eğlen gerisini takma kafaya ne takıyorsun ki zaten. ah, ne kadar malmışım. yani eminim şuan olsa aynı hatayı yapmam. yapmam tabii neden yapayım ki önümde taa kocaman uuuzzuun seneler var. üniversite hayatımda karşıma bir çok kişi çıkacak. hepsi farklı karakterde , farklı tiplerde , farklı hayatlardan gelmiş olacaklar. her şeyden bende tecrübelenip donanacağım. neden büyütüyorum ki herşeyi. yani hayatta kimse yalnız değil zaten. en çirkin dediğiniz kişi bile evleniyor. yuvasında mutlu oluyor.

sokaktan geçen herhangi bir kişi. ya da bildiğiniz biri. şu an sizin kaderinizde ve siz onu aslında bilmiyorsunuz. mesela ben bir çok kişiyle tanışıcam ama sonunda bir kişi ile aile kurucam bunun gibi. bu süreçler içerisinde aslında siz birbirinize hazırlanıyorsunuz ama farkında değilsiniz. ben farkındayım o yüzden de kimseyi takmıyorum. he ilişkim çok güzel gider aslında bahsedilen kişi o'dur. o zaman sıkıntı yok. istediğiniz kadar o zaman kavga edin barışın dövüşün gene siz ikinizsinizdir. yani kısacası hiçbir şeyi takmayın. ben de takmıyorum zaten. takarsam da gelir bu yazımı okurums.