29 ağustos 2011 kandil de 160 terörist öldürülmesi

ölüm haberlerine sevinen insanları gördükçe içim parçalanıyor. tabi ki hepimiz teröre, pkk'ya, bölücülüğe karşıyız. tabi ki hepimiz ölen evlatlarımıza, kardeşlerimize ağlıyoruz. ne çiçekler solduruldu bu ülkede bugüne kadar bu terör illeti yüzünden, ne evlatlar yetişti babalarının yüzünü bile göremeden. belki de bambaşka bir konumda olacaktı bu ülke bunlarla uğraşmasaydı. bunlar çok acı şeyler. fakat bunlar ne bizim suçumuz ne de dağa çıkan cahil, kandırılmış, sindirilmiş insanların suçu. bunun hesabını asıl sorumlularından sormak yerine, birbirimizi öldürüp bundan zevk almayı tercih ediyoruz.türkü kürdü mü var bu işin? ne zamandan beri insanın canına, ırkına göre değer biçiliyor? 160 insan evladı ölmüş, 160 allah kulu ölmüş ve bazıları bunu duyunca orgazm olabiliyor zevkten. müslümanlık bu değil, hele insanlık hiç değil. bizi hayvanlardan ayıran en belirgin özelliğimizi kaybediyoruz artık iyice. bu ölülerin hesabı sorulmadıkça, bu kıyım durdurulmadıkça hayvanlaştırılıyoruz mütemadiyen. toparlayamıyorum düşüncelerimi, kızgınım herkese, kızgınım bizi bu hale getirenlere. tek bir şey biliyorum, o da yazık oluyor gençlermize, bize. yazık...