bu sarık bu başla birlikte çıkar

tüyleri diken diken eden, bediüzzaman said nursi cümlesi.

şu şahsiyetin tırnağı kadar olamadık ona yanıyorum. hayatını ortaya koyarak meydan okuyacak kadar dirayetimiz olmadı ona yanıyorum. teslim olduk yıllarca, firavunlara ona yanıyorum.

(bkz: atma hamidiye din kardeşiyiz) hayatını kurtarmak için, zalime boyun eğmek caizdir ama, bilal i habeş gibi olmak, kayanın altında "allah bir" diye inlemek, hz sümeyye olmak daha üstündür. ve "bu sarık bu başla birlikte çıkar" diyebilmek... hangimizin harcı ? bizim gibi light müslümanlar ın mı ? kimse alınmasın sözlerim kendimedir.