barış manço

Uzun saçı, parmağa takılan yüzükleri, boynunda bin bir türlü kolyeleri en çok yakıştırdığım kişiydi. Çocukken sunduğu programı kaçırmamak için özel çaba gösterdiğim katılmak için annem ve babamın yakasına yapıştığım. Kaybettiğimde çocuk olmama rağmen anlamasam bile çok üzüldüğüm tek insan.
Şarkılarını ezberlediğim hala dilimde dolanan, her sözünde her cümlesinde hayatın içinden kopup sözlerine yerleştirdiği bir yaşanmışlık olan bir baba o.
Onu tanıyıp sevmeyecek insan görmedim. Yeni nesillerin onu tanımayacak olmasına da bir o kadar üzülüyorum ve iyi ki onun şarkıları ile büyümüşüm diyorum.