bir insani birlikte olmak istemeyecek kadar sevmek

öyle seversin, ona öyle bağlanırsın ki yanına yaklaşamazsın, korkundan utancından. öyle bir kusursuzluğun, mükemmelliğin yanına sen ne olarak yaklaşabilirsin ki. aynalara bakarsın tükürürsün yüzüne, defalarca lanet edersin aynı dünyayı paylaştığınız için. onu anınca, adı geçince öyle yanar ki için öyle sızlar ki kalbin... adını bile duyunca böyle sessiz ve solgunlaşırken nasıl olurda ona dokunabilirsin nasıl onun yüzüne karşı konuşabilirsin ki. peki ya ona yanlış bir söz söylersen? ona o mucizeye! ya kalbini kırarsan? o nadide bir kristal.... ona nasıl yaklaşabilirsin. ona bu denli bağlıyken, bu denli yangınken nasıl tutabilirsin elini.. bu basit duygularını o mükemmele nasıl açabilirsin. ne de olsa o beyaz, sen siyahsın. sen alalade o mucize.. o özel. nasıl birlikte olmayı isteyebilirsin. sen hiçsin o hep...