bugün

fabrika

hayattan umarsiz, yorgun yüzler, mekaniklesmis vücutlar ve eller.. paydos ziliyle yorgun bedenlerini fabrika servislerine dogru sürükleyen insanlar, bir sigara icimliginde. yorgunluktan ya da bikkinliktan nerdeyse cit cikmayan bir otobüs. garip bir metal, asit kokusu karisiminin yerini ter kokusuna birakmasi servislerde.

vardiya ile bölünmüs hayatlar, gecesi gündüzüne karismis insanlar. cekilen eziyet. hem de "bir ekmek parasi" ugruna..

(bkz: ben bugün bunu gördüm)