bugün

ev boşken ebeveyninin odasını karıştıran çocuk

Fazla meraklı çocuktur. 13 yaşlarındaydım, annem muhtemelen yine bir güne veya komşusuna gitmişti. Televizyonda hiçbir şey yoktu aylardan şubat dışarı çıksan Ankara ayazı ağlatır yeminlen. Sıkıntıdan anne ile babanın odasına girilir. Çekmeceler karıştırmaya başladım ancak iç çamaşırı elbise her şey kumaştan ibaret. Bir çekmeceyi açmamla bir kağıt yığını beni karşıladı. Mektuplar, resimler düzenli bir şekilde bir klasörde toplanmıştı. Hemen hazineyi açtım tabi önüme. Babamın anneme nişanlı iken yolladığı mektuplar. Teker teker hepsi okunur. O zaman Sivasta yaşayan annem ve Ankara'dan ona her hafta mektup yollayan babam. Epey şaşırmıştım ne romantik adammış babam. Dikkat çekici olan ise annemin hiç karşılık mektubu olmayışıydı. Hepsini okuduktan sonra aynı şekilde yerleştirip yerine koymuştum.

Yıllar sonra bende uzak bir şehirden bir hatun sevecek nişanlanacak evlenecektim ve de kadere bakınki benim özel bir klasörde benim ona yazdığım mektuplar cevapları, otobüs uçak biletleri hatta bana yolladığı pembe badisi hala dururken onda hiçbir şey olmaması.

Kader...