sözlük yazarlarının itirafları

içgüdülerim yanılmıyor, ama ben onu dinlemeyince yanılmış oluyorum. yanılıyorum insanlar hakkında. halbuki içimden yükselen sese ilk başta kulak versem belki böyle olmazdı. tabi ilk konuştuğunda adı önyargı oluyor. herkes gibi insanlara şans veriyorum tabi. ama gördüklerim önyargılarımı tuttuğu zaman hem haklı çıkmanın verdiği gururu, hem de sonucun üzücülüğünü aynı anda yaşıyorum.

bir şeyleri önceden kestirebilmek, yaşanmışlıkların insana kazandırdığı bir yetenek. yetenek olduğu kadar da bir lanet. hele ki olacakların üzerinde bir etkiniz yoksa, canınızı ekstradan yakmaktan başka bir işe yaramıyor. size neyin çarpacağını bilmek, sizi çarpmadan korumuyor veya çarpmayı hafifletmiyor. öngörü, işte bu yüzden isteyeceğiniz bir şey değil bana sorarsanız. işe yarıyor mu, yarıyor. ben azıcık akıllanıyorum, daha efektif kullanabileceğime inanıyorum. sadece, insanlara olan inancım ve verdiğim değer yüzünden bir işe yaramıyordu.

ben ne geveliyorum? ne saçmalıyorum? ne demek istiyor yine bu allahın delisi? kendi çalar, kendi oynar.

git ve gel. sonra yine git. sonra gelir gibi yap. şimdi de yüzünü başkasına, sırtını bana dön, hiç bakma bile arkana. git. ben buna varacağını biliyor muydum? biliyordum. sadece işime geldiği gibi davrandım. ömrümde bir kez olsun bencil davranmaya çalıştım. senin gibi yani. ne kadar geçiciymiş değil mi her şey? ne kadar büyük konuşulmuş vaktiyle? bir vakit olsun resmen sabahla benimle; bugünler olsun bir sms cevaplamaya bile zahmet etme. ha başka insanlara varma mı diyeceğim? mutluluğu başkalarında arama mı diyeceğim? hayır. benim tek istediğim bir kenara atılmamaktı. biraz vefaydı. olsun. ben bunu öngörmüştüm. bu yüzden fazla yanmadı canım. sana kendimden daha çok kızmıyorum.

aslına bakılırsa, kimseye kendimden daha fazla kızmadım ki ben hayatta. her başıma gelen olayda döndüm dolaştım kendimi suçladım. tek suçlu ben miydim, değildim. ama kendimi suçlayabileceğim yanları asla görmezden gelmedim. düşe kalka öğrenilir dedim. nitekim öyle oldu. ama asla gurur duymadım savaş yaralarımdan. göstermedim kimseye. sadece bilmesi gerekenler bildi.

şimdi ne oldu? sadece tecrübe hanesine birkaç çentik daha eklendi. üzülüyor muyum? muhtemelen sadece kendime. suçlanması gereken kim? bu sefer sadece benim galiba. olsun. en azından kendimi kendi adaletime teslim edip hüküm vermem daha kolay.