susup susup gece yarısı sohbete başlayan üst komşu

saatler gece yarısını gösterene kadar, bu iki odalı evimde şahane tezler yazılır, muazzam doktrinler oluşturulur, feci beyin fırtınaları döndürülür; bana inan.

ama burası türkiye. burası, komşuluk hukukunu içselleştirememiş insanların, kumdan kale yapar gibi vatandaşlara haneler ama aslında hayatlar sunan kuralsız inşaatçıların yaşayageldiği bir ülke.

evet, ben çoğunuz gibi, işinde gücünde bi insanım. ve doğal olarak gece yarısına doğru uyku ihtiyacı duyan bi adamım. gel gör ki şerefsiz müteahhidin kağıttan duvarlar yaptığı ve üst komşuların ailecek vampir hayatı yaşadığı bir evin malikiyim.

anne(m.k/47/karşıyaka), baba(h.k./51/karşıyaka), bir kız(e.k./22/karşıyaka) ve bir erkekten(h.k./25/karşıyaka) oluşan bu aile, takriben saat 6 gibi evde oluyor. yemekler yeniyor belki, belki tv dizileri izleniyor gece yarısına kadar; tık ses gelmiyor. ama saatler ilerlediğinde; bu aile, birbirine hunharca geride kalan günü anlatıyor, başlarına gelen boktan olaylardan bahsediyor. hatta bazı geceler abartıp çocuğun arabayı nasıl park ettiğinden dakikalarca bahsedip, çocuğu kah eleştiriyor kah övüyorlar.

artık migren ve reflü sahibi oldum. göz altlarım uykusuzluktan çöktü ve karardı. her gören esrara başladığımdan şüpheleniyor. oysa bu dünyada üst komşusu yüzünden keyif verici maddelere bulaşan başka bi adam olduğunu sanmıyorum.

not: üst komşuya kafam girsin. ancak efendilik bende kalsın diye, isim ve soyadlarını açık olarak vermedim. dün sabah işe giderken uyardım ailnin reisini (h.k.) ama bu tutumlarını sürdürürlerse, sana yeminler olsun adı madı geçtim açık adreslerine kadar vericem bunların.