üniversiteyi kazanınca verilen tepkiler

her bitiş bir başlangıçtır gençler. stresli maratonlarınız geride kalmak üzere. sizleri çok iyi anlayan bir abiniz olarak çok küçük bir tüyo ve tavsiyede bulunacağım ;

bakın üniversite kazanmak mesele değil. Şu an Cerrahpaşa itü odtü Boğaziçi yıldız teknik vs üniversitelerde okuyan arkadaşların diğer üniversitelerdekinden tek farkı şu siktiğimin salak sınavına çalışmış olmaları. zeka ile hiçbir alakası yok bu soktuğumun sınavının. heleki yeni sistemde hiç ama hiç yok.

üniversite başlar istediğiniz bölüm ya da ona yakın bir bölüm tutturursanız asılın amk. her geçen gün mesleğinizde kendizini geliştirmek için ne yapabilirsiniz irdeleyin. en önemlisi olayları olduğu gibi kabullenmeyip sorgulayın. farkında olmadan o sizin hayat tarzınız ve mesleğiniz olmuş olacaktır. ve başarılı olacaksınızdır.

emin olun çok iyi dediğinizi üniversitelerde okuyanların tek farkı üniversitenin adı.

ha tabi gidipte siirtte okuyun demiyorum amk. abartmayın.

bol şans.

kuzenim sahurda arayıp şifremi istemişti.

-naneli limonata!! .....'yı kazanmışsın!!
+ doğrudur abi bekliyodum zaten.
- kızım sevinsene azıcık.
+ hehe belliydi zaten ya, biz o sevinç evresini sınav açıklanınca geçtik.*
- vay arkadaş ya*

edit:

hemen ardından babamla:

- nere olmuş?
+ burası olmuş baba.
- haa.. iyi, güzel.. hanım çorba koy..

edit 2: basmışlar eksiyi ya, istediğim okulu yazdırmadılar, nesine sevineyim acaba?

Bu sene nasip olacak.

o sırada telefonda babamla konuşuyordum.
+ baktınmı sonuçlara
- bakıyorum
+neresi
- esenyurt üniversitesi bilgisayar programcılığı
+ tmm
- tmm
ardından aynı sakinlikle telefonu kapatıp arka plandaki açık olan oyuna devam ettim.

Ulaaaaannn istanbul sen mi büyüksün ben mii laaann!!!.

2 hafta sonra;
abi 1 lira var mı ekmek alicaz, öğrenciyiz abi bee..

gene böyle ramazandı sahur vardı kalktık tabii neyse ilk babam dedi türk dili ve edebiyatı diye o an sistem error verdi bildiğin kaldım gırk diye yutkundum hala gırklıyorum öyle yani bir esprisi yok anlık bir soğuk şok ondan sonra normale gelince ben okumam demeler falan okuyorsun hemde ayıla bayıla.
offf efkarlandım gene.

benim ağzımdan çıktığına hala inanamadığım enteresan çığlık.

hı hi'di benim.

çok bir espirisi olmadığını kolayca fark ediyor insan.

hassiktir odtü bilgisayar mı?... ben ege üniversitesi hayvancılık bölümünü istiyordum be.

Muhtemelen bir boşluk, bir korku olur. Bütün yıl çalış, koştur koştur dershaneye okula git. Kazanınca benim bir sonraki hedefim ne olacak, nereye düşeğim korkusunu yaşa. Çekilecek zulüm değil.

amuha goyduk ösym başgan.

"Eylemlere katılmayasın".

vay amk rüyada mıyım lan ben? olm ben şimdi üniversiteye mi gidicem lan? sonrasında ise babam:
lan yavşağa bak sanki itü, ODTÜ kazandı.
yaa baba kazanmışım işte
lan kes kazandığıda bi bok olsa bari.

sevinirken, babanın ortamın içine sıçtığı durumdur. (bkz: babayla girilen komik diyaloglar)

sabah 10 da sınav açıklanmış. bizimkiler internet kullanmayı bilmediklerinden arkadaşı arayıp öğrenirler.
-oğlum kalk bak ankara'yı kazanmışsın.
+anne 5 dakika daha yaaa.

çok şükür allah'ım!

burada iki duyguy birden yaşıyorsunuz, hatta üç.

bir. geçen sene açıkta kaldıysanız eğer, ailenizin, çevrenizdekilerin ve kendinizin uyguladığı psikolojik baskı sebebiyle bu sene "neresi olursa olsun" tarzında istemediğiniz veya diğer tercihlere göre az istediğiniz bir yere, bölüme gitmişsinizdir.

iki. istediğiniz yer, bölüm değil ama üniversiteyi kazanmışsınızdır iyi kötü.

üç. "millet odtü'den, ankara, istanbul üniversitesi'nden bahsediyor, bense sıradan bir üniversiteyi kazanmışım... ne kadar da aptalım! b.k var heyecanlanacak. neden ben diğerleri gibi değilim?"ın verdiği hüzün.

ama yine de o iki kelime dökülür ağzınızdan, tıpkı benimkinden döküldüğü gibi "çok şükür.". hiçbir zaman tuzum kuru olmadığı için bu sebeplerle gidiyorum şu anki üniversiteme. belki tü bir bölümde okumuyorum ama neden ankara veya istanbul üniversitesi, odtü değil?

ek tercihlerden gitmiştim internet cafede arkadaşla bakıyoruz.
-kazandım lan
+ikici ööğretim yazıyo ama..
ilk yılı bunalım da geçirdim amk

geçen sene annemin zoruyla hayatımda asla dediğim bölümlerden birini yazmıştım, tercih yaparken üst sıralara da tutmayacağını bildiğim bir iki bölüm. istemediğim bölüm o sayfada öyle bana bakarken ben baya çığlık atmakla ağlamak arasında ki duyguları yaşayıp anneme, anne girmişim bölüme, demiştim. o kadar. sonra facebook ta milletin naralarıyla karşılaşınca, heyt şurası, heyt burası, daha bi' kötü olmuştum.

bu sene de tercih yaptım. çok istediğim bi' bölüm müydü? hayır değildi ama istediğin kadar çalış çabala güzel kardeşim kader diye bir olgu var. bir önceki sene alamadığım puanı aldım fakat ilk sene olduğu için puan düştü tabi. şimdi bekliyorum sonuçlar açıklanınca da o kadar şaşıracağımı sanmıyorum. şaşıranlara sevinç çığlıkları atanlara da anlam veremiyorum.

iyice ruhsuzlaştım sözlük.

aslında o beni kazandı ama neyse.

(bkz: haydi oğlum haydi oğlum haydi oğl)
(bkz: korkunç bişey)

kazanmışım ya..
kazandım lan..
oha yanlıştır.
var bi yanlışlık..
tc kimlik no'da doğru.
hemde ikinci öğretim tam istediğimden..
yok be.. *
anneeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeee!!!!!!!!!!!!!

sabah saat 10'da sonuçlar açıklanır ve vivaldi hala uyur çünkü hiç çalışmamıştır ve zoraki tercih yapmıştır.
abla arar kalk hemen!! sonuçlar açıklandı sen hala uyuyosun!!! ben giremiyorum siteye sende dene çabuk!!! der.
yataktan söylenerek kalkar ve o lafı söyler.

yerleştirme sonuçları açıklanmadığı için henüz veremediğim tepkidir. damacanalığın lüzumu yok, milleti telaşlandırmayınız lütfen.

yine kazanmışım.

niye 9 eylül olmadı ulan.amk hangi ara yazmışım ben burayı.

demişliğim olmuştur evet.ama şu an okuduğum yerde olmaktan mutluyum.

anneeee koşun diye bağırmıştım. annem sevinç çığlıkları atarken babam ağlamıştı be sözlük. şimdi asıl sorun acaba annem beni sevmiyor mu? *

vallaha mı lan vay amk işte bu!