tek başına bütün sorunların üstesinden gelebilmek

bir insanın kendisine olan saygısının artmasına en güzel örnektir , zordur ama başarıldığında verdiği keyif yazın plaj keyfinden daha da hoştur , cesur olmak kendine güvenmek , ihtiyatlı olmaktır.

aynı zamanda insanın kendisine farkında olmadan çok yüklenmesine de sebebiyet verebilen bir durumdur. (bkz: overload)

(bkz: süperman)

"tek başıma yaptım " demenin hazzını yaşatır fakat bi süre sonra artık her şeyi tek başına yapabilme farkındalığı kişiyi kendi kendine kilitler.

bir dezavantajı da şudur;

o sorunları zaten sen yaratmışsındır. çözdükçe yenilerini yaratmak istersin. bakarsın ki hayatın onları çözmekten ibaret, sanki başka hiçbir şey sana kendini o denli değerli hissettirmiyor/hissettirmeyecek gibi..

kimsenin sizin başarınızdan sebeplenememesi dolayısıyla ayrı bir güzel olan durum.

zordur, ancak mümkündür. iyi hissettirir, ancak kişi bütün sorunların üstesinde kendisi gelmeye kalkışıp da bir bir bunları da başardıkça, yalnızlığa doğru bir gidişat başlayabilir, kimsenin yardımına ihtiyacım yok psikolojisine dönüştüğü anda kendini beğenmişlik başlayabilir. keyifli anların paylaşılması gibi sorunların da paylaşılması ılımlı bir karaktere dönüşmeye daha çok yardımcı olabilir. ve elbette ki tersi de geçerlidir.

herşeyin üstesinden gelemeyebilir insan. şu dizeler çok güzel anlatır:

gönül çalamazsan aşkın sazını;
ne perdeye dokun, ne teli incit.
eğer çekemezsen gülün nazını,
ne dikene dokun, ne gülü incit.