sözlük yazarlarının itirafları

sebepsiz yere, tam kalbimin ortasından yayılan zehri, bile isteye soluyorum.
canım acıyor, bile demiyorum.

yalnızlığın tadını çıkarıyorum tabi tadı varsa.

insan neden sarilmayi ozler ki ?
Aslinda sarilmak cogu seyin cozumudur bu dunyada, en icten ve en samimi sarilma duyadaki herseyi unutturabilir.

Sarilmak sevgidir,
Sarilmak ilgidir,
Sarilmak onemsemektir,
Sarilmak yasam sevincidir,
Sarilmak huzundur,
Sarilmak bazen iki goz yasidir,
Ama sarilmak dunyanin en guzel duygusudur.

Aslinda sarilmanin verdigi bu duygu insandan insana degismektedir oyle degil mi ? Cok farkli duygulara yonlendirebilir insani;

Babaya sarildiginiz zaman,
"Sana sariliyorum ama hala otorite bende unutma!" Duygusu vardir..

Anneye sarildiginiz zaman,
Dunyadaki herseyi unutup sadece saf sevginin oldugu bir kucaklamadir. O kadar ki sizi koklar ve sonunda kocaman bir opucuk birakabilir..

Sevgiliye sarildiginiz zaman,
Dunyadaki en iyi sevildigini hissetme duygusunu verir. Kendinizi hic olmadiginiz kadar guvende hissetmenizi saglar. Tenin biraktigi koku icinizdeki kelebekleri ucurmak icin yeterlidir aslinda..

Can dostunuza sarildiginiz zaman,
Onunla dunyanin daha kolay olacaginin duygusunu verir insana. Her an yanindaymis, her kotu zamaninizda sizi kurtaracak bir his verir.

Sarilmak aslinda karsiliksiz birseydir,
insana dunyanin butun iyiliklerini hissettirebilir..

Keske diyorum bazen, keske..
Sarilmayi cok ozledim sozluk..

Aci cekecek yerlerimi yok etmeden
Aciyla bas etmeyi ogrendim.

önemli özelliklerimden bir tanesi de malesef dünyadaki porno yıldızlarının çoğunu tanıyor olmam sözlük. işte gereksiz özelliklerimden bir tanesi de bu.

insanların sarf ettiği 'seviyorum' beyanının barındırdığı sığlık ve sahtekarlık kanımı donduruyor.

Sevdiğim kız bana geri dönmeyecek bunu bile bile blog açtım ve yazıyorum. Kız okuyor ama aramıyor. Ona bağırdığım için pişmanım o da muhtemelen beni üzdüğü ve benden uzak durduğu için pişman.

insanlar beni hep mutlu hiç sorunu olmayan birisi olarak biliyorlar ama yanılıyorlar benim kendime bile söyleyemediğim acılarım hüzünlerim var.

Hepiniz duygusuz insanlarin onunde gidenisiniz. Nefret ediyorum hepnizden!

Edit: hala artiliyorlar. Siktirin gidin.

zaman geçtikçe universite secimlerimi sorguluyorum.her defasında psikoloji yada felsefe okumadigima lanet ediyorum hemde puanim tutarken.peki ben ne yapıyorum okumak istediğim şeyi sirf is imkanlari ve yasadigim ulkenin buradan cikacak adama verdikleri degeri dusunerek vazgeciyorum.çünkü burasi turkiye afedersin kici kirik memurum felsefe okuyan adamdan ustun.memuriyete lafim yok ne demek istedigim belli. yapmak istediklerini yapamadiktan yasayamadiktan sonra bu dunyanin icinde var olmanin anlami nedir? robotlasan duzenin icinde eriyip giderken mi izleyecegim kendimi? ne yazik dogmus olmaya..

her sonbahar kendimi alabildiğine yalnız ve depresif hissederim. ve ne yazık ki mevsimlerden sonbahardayız.

ciddi söylüyorum. ilk defa bu kadar iğrendim ekşi sözlük'ten.
kadavra ile selfie çekinen tıp öğrencisi. duymuşsunuzdur zaten. yaptığını savunmuyorum lakin en az 3-4 yazar adını-soyadını-üniversitesini alıp şikayet etmiş. şimdi o çocuk kovulsa, bir daha ne beklersin ondan hayatta. belki daha yeni sınav senesinden çıktı. daha 2 sene oldu belki. bu bunalımla ne beklersin. belki de kaydırdın hayatını adamın, belki intihar edecek lan? koca bir aleme ismini deşifre etmek, bu deşifre olan ismi şikayet etmek. cidden bazen tiksiniyorum. çok kötü insanlar var sözlük. çok kötü.

üşüyorum sözlük.

hastayım, gribim, evimden tam 960 Km uzaktayım.

Üniversitenin tam yanında yaşıyorum dağın tepesinde. Aşağıya kadar taksi parası 50 TL ya da daha fazla tutar. Oradan sonra da hastane var o bile 30 TL tutar. Hastaneye gidemiyorum.

Çok fenayım ölürsem kabrime gel yani sözlük.

içtiğim içkiler, okuduğum kitaplar, seviştiğim kadınlar beynimin teyakkuzunu kesmiyor. Daha sahici bir sarsıntı lazım bana sanırım.

oğlum! çok tatlı lan.

bugün boxer giymeden çıktım evden.

buraya bi 5 gün girmeyince giresi gelmiyormuş insanın.

dip not: kürkçü dükkanı olayı doğruymuş.

az daha dip not: gene buraya kaldık.

Iyiki bir meme kanserine dikkat cekiyorlar.

Bugun herkes memeler fora geziyor.

..........,

3,
,,

Ah be sarı saçlı kız fakülte çıkışı yaktığım sigara gibisin...

Troçkist birine, stalini sevdirecek bir adam var, yakınlarda. Korkutmuyor mu beni? Korkutuyor.
Bir ayda, son bir ayda dünyanın en güzel adamıyla tanıştım sözlük. Çok korkuyorum ona bir şeyler hissetmekten.
Mesajda gayet samimi olup sana bir umut veren, diğerlerinin yanında herkese davrandığı gibi davranıp masanın altından bacağıma ''dostça'' dokunan ama bende şimşekler çaktıran adam ne yapıyor? Evde ''Yoldaşlarla çay kek saati'' yapıp kedi severken, neden bu adam bana mutfakta yardım edip diğerleri yokken kek çok güzel olmus bana bir daha yapsana diyor? Sonra neden her şey normalmiş gibi yapıyor.
Onu tanıdığım gün, olmuyor diye sevgilimden ayrıldığım doğrudur sözlük. Ilk anda onunla aramızda farklı bir sey olduğu doğrudur. Örgütteki bazı insanların durumu az çok çaktığı da doğrudur.
Ama neden hiçbir şey yokmuş gibi de davranmakta ısrar ediyor?

özledim dostum anlıyor musun?

sözlük. canım sözlük. nasıl iyiyim bilmiyorsun, ruhum, dans ediyor tek ayağının üzerinde, kuğu gibi süzülüyorum müziğe eşlik edercesine. evet, işte böyle! bir kiiiiiiiiiiiiiiiiii üççççççç, bir kiiiiiiiiiii üç..

tanrım! hep böyle. hep. hep. hep. bu ruh halinde olmalıyım.
lütfen.

25:30'a getirip kendinizi akışa bırakın.

http://www.youtube.com/watch?v=unCVi4hYRlY

Itıraf ediyorum liseliyim. Evet liseli, hani şu ergen ergen aşkların yaşandığı; salak salak şeylerden dolayı insanlara küsülen; ne yaptığımızdan haberimiz olmayan dönem. Bu yıl sınava hazırlanıyorum ve gerçekten hedeflerim yüksek, başarabileceğime de inanıyorum. Ama eh işte dedik ya ergenlik, yok abi olmuyor ne yaptıysam olmuyor. Arkadaşlarımla bir bir aram bozuluyor. Benim suçum nedir? Yani evet bana kanka diyen bir arkadaşımdan hoşlandım. Ben de onu arkadaşım gibi görüyordum evet. Ama birden oldu ne yapabilirdim, elimde olan bir şey değildi. Ne yapsaydım söylemesemiydim ona ondan hoşlandığımı? Söylemeyip arkadan iş çeviren olarak mı nitelendirilseydim?
Hoşlandığımı anladığım anlarda onunla iletişimimi kesmiştim. Dediklerine neredeyse cevap vermiyordum, bir soğukluk farketmiş olsa gerek. Çünkü çok kötü bir şey gibiydi hislerim. Beni yanlış anlamasını da istememiştim. Ama ona haketmediği tribi de göstermek istemedim ve söylemeye karar verdim.
Tamam söyledim, gerçekten sevdiğimi de söyledim. Ama o bana karşı bunları hissetmediğini ve arkadaşlıgımızın bozulmamasını istediğini de söyledi. Kendisi sıra arkadaşımdı ve o olaydan sonra da sıra arkadaşım oldu. Başlarda evet konuşmaya biraz çekindik ama sonradan işler gerçekten normale dönmeye başlamıştı. Ama duygular?
Duygularım her zaman artan bir grafik çizdi. Onun o gülüşünü, kocaman ela ve portlek gozlerini görmek; benimle konusurken bana güldüğünü görmek her zaman duygularımı artırıcı unsur oldu. Ama en nihayetinde kabullenmiştim böyle bir şey olamayacağını. Sonraki günlerde biraz belli ettim sanırım tekrardan ve bunu arkadaşıma iletmiş. Arkadaşımda konuşun acıklıga kavusturun sunu demiş. Kız benden mesaj bekliyor, ben mesaj atmak zorunda değilim. Ama onunla konuşabilmek icin dünyaları satabilcegim icin konusmaya karar verdim tekrardan. Gene sevdiğimi söyledim fakat o bunu uzattıgımı düsünmeye basladı. Aslında gerçekten kabulleniyordum durumu.
O günden sonra ne yanımda oturdu, ne yüzüme baktı, ne bana karşı güldü, ne de sohbet etti benimle; hiçbir iletişim yolumuz kalmamıştı ve ben gün geçtikçe daha kötü oluyordum. Devamında sahip olduğum ortak arkadaşlarımızı bir bir kaybetmeye başladım. Sanki tüm dünya bana karşı ittifak olmak için birlik kuruyor gibiydi. Ilerki günlerde artık daha uzatmak istemedim. Mümkün olduğu kadar ona bakmamaya çalıştım. 20 gün sonra ise ona diyebildiğim tek cümle "Görüşürüz Aylin" oldu. Ne whatsapptan bir şey yazdım ne de sürekli l.s.'sine bakma gibi bir manyaklık yaptım. Yaptıgım tek şey sevgimi içime gömmek ve yoluma bakmaya çalışmaktı. Ama beni durduk yere whatsapptan engellemesini mi dert ediyim yoksa arkadaşlarımı bir bir kaybetmemi mi anlamadım. Bana yardım edebilicek arkadaşlarım şuan yanımda yoklar. Onlarla beraberken normalde olduğumdan daha yalnızım, Aylin'in okulda olduğu günlerde ise gülmeye yüzüm olmuyor. Keşke bu yazıyı okusada ona demek, açıklamak istediğim şeylerin %2'sini falan görmüş olsa.
Bunların hepsi birleşince işte içimdeki karmaşayı özetliyor. Gerçekten bunları konuşucak kimsem yok diyebilirim.

.....2526