sözlük yazarlarının itirafları

Sokakta yürüyen güzel bir kız gördüğünde ne düşünürsün demiştin ya hani..

Bir tarafım onunla flört etmeyi, onunla iyi vakit geçirmeyi,

diğer tarafım ise kazığa geçirilmiş kafasının nasıl duracağını düşünür.

net.

eskiden hayvanlar alemi temalı belgesellere bayılırdım. hele kurt ,vahşi köpek, aslan sürülerinin yavru ceylanlara antiloplara, zebralara saldırmalarını, annelerinin yavrularını korumak için gösterdikleri çabayı izlemek güzel gelirdi.

kendimi de vahşi hayat için bu hayvanlar da beslenmeli, hem onların da yavruları var onlar için beslenmek zorundalar falan diye avuturdum.

ama artık o vahşilerin minik yavrucaklara saldırmasını izleyemiyorum sözlük. içim parçalanıyor , gözlerim doluyor, kanalı değiştiriyorum. niye mi?

çünkü baba oldum. klişe bir laf vardır ya baba olmayan anlayamaz diye hakketen baba olmayan anlayamaz sözlük...

yalnızlığın duracell'i oldum resmen, sıradan çinko karbon pillerden on kat daha yalnızım.

Vicdanin ne oldugunu henüz kavrayamadım. Sadece Karşıdakinden breklenilen birşey olduğunu öğrenmem dışında.

Bazen özler gibi oluyorum.. Evet itiraf iste bu. Ama mantikli düşünmeye başlayınca nasıl da güzel geçiyor!

küçükken turuncu japon balığım öldüğü icin onu bahceye gömmüstüm belki yeserir diye bakalım hayırlısı.

2 yılda 13 kez "artık ondan bahsetmeyeceğim" yazmışım günlüğüme.

6 yıl boyunca sevdiğim, uğruna yaşadığı şehre yerleştiğim fakat benimle bir çay içmeye dahi yanaşmayan kızın babasının iş yerine işim gereği, babası ile görüşmek üzere ziyarette bulunacağım.

kime niyet kime kısmet.*
hayat gerçekten de sürprizlerle dolu.

aşık olunca mastürbasyon yapamıyorum sözlük. elim gitmiyor anasını satayım. var gel ilk gecemizde yaşananları sen düşün. *

6 yıl boyunca sevgilime asılan adamı nihayet buldum sözlük. Yarın da babası kılığında onunla buluşmaya gideceğim. ağzını burnunu dağıtacak olduğumdan haberi yok. hadi hayırlısı. *

yalnızlık ve can sıkıntısını engelleyecek hiçbir şey bulamıyorum.

Bir insan tavlamaya çalışırken nasıl hem tavlanıp hem aşık olabilir. Ben oldum. Malsam.

o kadar uğraştım bitmesin diye. bir kere bile dinlemeden, konuşmadan bitirdin. dayanamadım, 1 ay önce yani bitmesinden 9 ay sonra mesaj attım. seninle konuşmayı özledim dedim sadece. cevap da vermedin. ama gel gör ki hala insanlar bana gelip "seni sordu hiç benim hakkımda bir şey söyledi mi diye" diyorlar. mal mısın nesin anlamadım ki. amaç ne olm? #direnaklım *

insanların kusurlarının yüzüne vurulmasından utanç duyuyorum. "hop birader engelli o" , "engellisin", "engelli olanlara öncelik verin" , "kardeşim engellisin önce sen..." şeklinde konuşanları gördükçe sinirden kendimi sikesim geliyor. halbuki biraz empatiyle karşındaki insanın sana "sen eksiksin" demenin ne kadar yaralayıcı olduğunu düşünebilirsin. lakin dernek başkanları, "vicdanlı sahibi kimseler" o "engelli" olayını öyle bağıra bağıra yapıyor ki nefret etmemek elde değil. sonradan görme pezevenkler, "engellilere 100 sandalye bağışladık" şeklinde demeçler verirken yanlarındaki göt yalayan kimseler "yanlarında olsaydınız milyonlarca sandalyeye bedeldi" diyemiyor. çünkü diyemez, durmadan yalaması lazım. ezilenlerin ezilmeye devam edecek olması, vicdan sahibi kimselerin, naylondan kahraman olması üzücü.

az önce ekşi sözlük yönetiminden sözlük yazarı olduğuma dair mesaj aldım. havalara uçtum mu hayır. ama iyi oldu hani. biraz da oranın tadına bakalım.

(#20281055) geçenlerde bu itirafı yazmıştım. O kız beni terketti. Üzüldüm biraz, ama takıntı derecesinde değil. Ayrılmak istiyorum dedi, güldüm ve tamam dedim. Bu kadar duyarsız ve duygusuz olabileceğimi tahmin etmiyordum.

ben sana aşığım diyorum, sen ise küsmüyüz diyorsun. Anla artık Seni çok seviyorumş

güzel günler çok yakında...
Hissediyorum...
Artık vitesi 1 yukarı daha taktım * .

kemençe çalmayı öğrenmek istiyorum.

'Küvete Su Doldurucam Yıkanmıcam Niye miiii Çok Derdim Var Çoook' diye bir şarkı duydum kadın sandım söyleyeni ama adammış ve adı kürşat'mış.

ilk defa öpüştüğümde, öpüştüğüm kız öpüşmeyi çok iyi biliyordu bense hiç bilmiyordum. kıza kusura bakma ben biraz acemiyim demiştim. oda bozuntuya vermeyerek önemli değil ya saçmalama demişti. aklıma geldikçe hala utanıyorum bu yaşadığımdan. ulan kıza kusura bakma ben biraz acemiyim denir mi? çocukluk işte. böyle de bir anım var.

şu an etrafımda en başarılı öğrencılerden bırıyım okulu yarıladım hala tam olarak yüksek lısans doktora master asıstanlık falan bunların tam olarak farkı ne bılmem. *
sorsan hepsınden konuşacak şeylerım vardır futbol ve bı sürü spor branşını takıp ederım d smart,lıg tv,dıgıtürk bunların ayrımını tam bılmem.

bikeresinde annem beni cumartesi okula göndermişti. *

bazen insanlardan nefret ediyorum. maddi manevi birinin sürekli arkasında olursun. ne sigaranı ne paranı nede bir başka şeyi esirgersin ama o sana mesafe koyar giderr senin eski sevgiline yavşar. eski sevgiline karşı bir şey hissetmesende arkadaşının midesizliğine, içten pazarlıklı olmasını üzülürsün. gidip yumruk atmak istersin ama bilirsin değmez. ne eski sevgilin ne de o katıksız ... umrundadır.

yan komşumuz yaşlı bir teyze vefat edince, en az üç yıl rüyalarıma girdi. yazın kavurucu sıcağında yorganla yatardım. karanlıktan ödüm kopuyordu. ruhu peşimi bir türlü bırakmadı. uzun süreler rüyalarıma girdi. seneler geçmesine rağmen halâ karanlıkta aklıma gelirse acayip korkuyorum. ne istiyor bu kadın benden, anlamış değilim.