sana

Bir mesajin yerle bir ettigini bir insanı,
Ve bir mesajın nasıl ayağa kaldırdığını
Yıkılmış bir insanı
Bir mesajinla öğrendim.
Sıcacık bir mesajın alfaden sepettir
En güzel çiçeklerden.
içten bir gülüşün,
Çok daha güzel kokar bana
Mis kokulu kardelenlerden.

2 Aralık Cuma.

Suriye Arap Haber Ajansı.

Şu an haseke, kamışlı yöresinde Suriye Devlet Ordusu ile PYD arasındaki çatışmaları haber yapmaktadır.

Rakka, Kamışlı ve Haseke'de Arap aşiretlerinin başını çektiği "Ne PYD, ne Amerika, ne de Türkiye'yi istiyoruz. Esad ve Suriye Ordusunu istiyoruz." şeklinde düzenledikleri geniş çaplı protestolara da haberlerde yer vermektedir.

Tabi bu haber ajansı Türkiye'de yasaklıdır. Satılık medyamız da bu haberleri yansıtacak gibi görünmüyor.

hiç yemedigim pasta börekte kullanilan bir cesit sagliksiz yagdir. kolestrolü yükselttigine inaniyorum. kalp damarlarini adeta tipa gibi tikiyor insan yerken bile rahatsiz oluyor. tercihen degisebilir severek yiyen insanlar gormustur bu gozler.

görsel

Bir nesli böyle hasta ettiler ...

"EKMEĞiNE MARGARiN SÜRÜP YiYEN BiR NESiL, ŞiMDi KALP DAMAR HASTAsı OLDU."

》 Prof.Dr. Ahmet Rasim Kucukusta.

birçok lokantanın ucuz olduğu için kullandığı sağlıksız yağdır.

yeni reklam filminde lenka'nın everything's okay şarkısına türkçe sözler yazıp reklam müziği olarak kullandığını az önce fark ettiğim margarin markası.

lenka hayranı şahsıma hakaret gibi gelmiştir efendim, sevdiğimiz şarkıları mahvetmeyin gözünüzü seveyim.

eski soy adım.

(bkz: abd büyükelçiliği ne saldırı)

http://www.incanews.com/m...d-buyukelciligine-saldiri

günlük hayatta margarin kelimesinin neredeyse hiç kullanılmamasını sağlayan margarin markası.

- bir paket sana yağı verir misiniz?

doymuş veya doğmamış yağ oranı ile ilgili hiçbir propaganda yapmadan her eve girebilmiş margarin. sana yağı denirdi, mamule adını vererek.

sen zamirinin yaklaşma halidir. çekim eki alırken kökte değişiklik olmuştur.

şu an itibari ile türkiye'den internet erişimi engellenen haber ajansı.

türkçe yayında yapan suriye nin haber ajansıdır.

http://www.sana.sy/tur/339/index.htm

suriye'nin resmi haber ajansıdır.

yıllardır yapılan reklamlarla tereyağından daha iyiymiş sağlıklıymış izlenimi verilen margarin markası.

(bkz: unilever)

suriye arap haber ajansı kısaltmasıdır.
(bkz: suriye arap haber ajansı)

adına binlerce yazı yazılan zamir.

düğümler arasında kalmakla çözülmeyi beklemek arasında bir zamandayım.
elimin erişemediği bir yerde, sesimin dahi güç ulaştığı, ulaşırken çukurlara düştüğü, taşlara takıldığı bir yerde sen, nefesimi ise duyamadın bile.

bir yol öncesinde zamanın, yelkovanın baş aşağı olmasından evvel yani biraz, gidip gelirken sözcükler aramızda, ne aydınlıktı her şey...
yitti bir anda gün avuçlarımda, gece yetişti...
karanlığa boğuldum sessiz kabullenişlerinin ardında.
halbuki bu kadar kolay olmamalıydı teslim olmak, ayak diretmek olmalıydı teninin altında bi yerlerde.
yoktu.

gece, nefes daralmalarını getirdi, yastığa koydu...
kim uyuyacak bu karanlık zamanda şimdi senden sonra?

ilk görüşte aşktın sen, daha ilk celsesinde imkânsızlığa dönüşen!

Sana !

inandım, koştum geldim !
Dünde ne vardı unuttum, geldim !
Dünya yansın koyverdim !
Bana biraz renk ver...

sana!

Ben sana tanrı tarafından tutulmamak üzere verilmiş bir sözdüm.*

fıkrası olan bir margarin ismidir.

(bülent ersoy bir restoranta gider ve yemeği çok beğenir, hemen baş aşçıyı çağıttırır.)
B.E : aşçı beyfendi bu yemek fevkaladenin fevkinde olmuş ne koydunuz bunun içine?
A: sana koydum hanfendi.
B.E: tamam. bende evimdeki aşçılara söyleyeyim de bundan sonra onlar da sana koysunlar. * *

(bkz: bir sana bir de bana)

popüler margarin. yıllardır tahtını kimseye kaptırmamıştır.

sana,

Bir şiir daha yarım kaldı yazıldığı o küçük kağıt parçasında.
Oysa tamamlanır sanıyordum.
Yine yanıldım...
Kurulan onca cümle, alt alta özenle dizilen onca mısra öksüz kaldı.
Bir şiirden daha esirgedim adını, sonunu, noktasını...
Saman sarısı bir kağıtta kaldı aklım.
Adı olmyan, sonunu bilmediğim, bitmiş gibi duran ama noktası olmayan bir şiirde kaldı.
Zaten bu güne kadar beceremedim tam da yerinde nokta koymayı. Sanıyordum ki, her nokta bir sondur.
Unuttum her sonun yeni bir başlangıç olduğunu.
Her nokta bir şeyler götürür, eksik bırakır beni diyordum. Korkuyordum.
işte bu yüzden, hep başkalarına bırakıyordum noktanın kullanım hakkını.
Oysa şimdi anlıyorum ki, onlar sadece nokta koydular.
Yerini ve zamanının ben işaret ettim onlara...
Ve anlıyorum ki, noktalardan sıkıldım artık.
Ve hala korkutuyorlar beni...
Dün geceden beri nedense "yazmak" diyorum. Hiç kımıldamadan, elimde kalem; saatlerce önümdeki kağıda boş boş baktıktan sonra, düşünmeksizin "yazmak" diyorum.
Kağıdın üzerinde beliren her cümle, her kelime, içimdeki nedeni yok sızıyı alıyor benden.
Her harf beni çoğaltırken, içimdekini eksiltiyor.
Dün geceden beri "yazmak" diyorum. Sıfatlarımdan arınıp, benim olmayan fiilleri yüklenmek bir yerleren ödünç alıp.
Ve şimdi yazıyorum artık...
Şimdilerde üzerine kırılacak eşya yazılabilecek tek şey umutlarım. Oysa bir zamanlar sevgimin bile kırılmasından korkardım.
Bundan ötürü, bu güne kadar çok kalp kırdım belki.
Ama kırdığım bütün kalplerin ortak bir yanı vardı, hepsi kırılgandılar. Seni kırmaktansa hiç korkmadım.
Çünkü zaten kırıktın, kırılacak bir yer kalmamıştı kalbinde...
Her bir kadından gidişimde (ki onlar gönderdiklerini sandılar) bir şehri de terkettim aynı zamanda.
Bütün kadınlarım sadece kelimelerle "kal" dediler.
Ağzını kullanmadan kal diyenine rastlamadım açıkçası...
Bir kadından her gidişimde, bir şehirden de gittim sanki.
Hiç kalamadım büyük şehirlerde.
Uzak ve küçük kasabalar çekti beni hep.
Ve her kadın bir şehirdi zaten bende.
Bir kadından (şehirden) gitmek, yaşadığım çağın mirası bana.
Bazan ağlamanın bir işe yaramadığını düşünüp, ağlayınca işlerin düzeleceği şehirler (kadınlar) aradım.
Oysa bulamazdım, biliyordum. Çünkü hiç bir şehir (kadın) gözyaşlarımı taşıyacak kadar yürekli değildi.
Oysa gülmek bir çok şehirde işe yarıyordu. Ama o kadınlarda da ben kalamazdım.
Yanından geçtiğim mezarlıklardan öğrendim bitmeyi. isimsiz mezar taşlarına, benden giden kadınların isimlerini kazıdım dua etmeden. Ve sonra yaşadığı yerde bıraktım aşkı.
Derinlerdeydi şimdi. Aşk yokmuş gibi devam ettim hayata.
Bir aşk nasıl bitmişse, öyle bitmişti bütün aşklarım.
Sonra bir gün bahar geldi sandım, oysa yağmur mesimiydi yaşanan. Yağmur uyandırdı içimde uyuyanı en savunmasız olduğum anda.
Korktum...
Korktum, çünkü kırılacak yerlerim var sanıyordum.
Yine yanıldım.Yine böyle ansızın bastıran bir yağmur mevsiminde terkedip gitmiştim ilk aşkımı, baharların daha uzun süreceğini sandığım, yağmur yağmaz bildiğim bir başka şehre.
Ona hiç bahsetmedim gidişimin gerçek nedeninden.
Çünkü o zamanlar ben de bilmiyordum. Onu özledim sonra.
Ama artık özlemek için bile çok geçti. Onun da içinde yaşattığı korkuları olduğunu nasıl da atlamıştım.
Korkmuştu, en az benim korktuğum kadar.
Oysa korkmak için bile çok geçti.
Yağmur uyandırdı derinlerde kalan aşkı.
Korktum...
Korkularımı unuttum sonra.
Unutmanın faturasının benim için ne olduğunu bilmeden, yollara düştüm.
Bir kaç zamanda geçer sanıyordum ama ben doğruyu bulana kadar, kaç ağlak şarkı beni yaralayacaktı daha.
Oysa doğruyu buldum sanıyordum.
Ve sanamalarım devam ediyor hala.
Ve hala yağmur yağıyor şehre.
Çocukluğuma göre çok şey öğrenmiş bir adam olduğumu düşünüyordum o zamanlar.
Oysa hayat hiç bir şey öğreneme izin vermedi.
Derin bir uykudan uyanmıştımm o zamanlar.
Sevmek uyumak gibiydi. Derin uyunabiliyor, derin sevilebiliyordu. Erken ya da geç uyunup, erken ya da geç sevilebiliyordu.
Sevmek uyumak gibiydi. Ama dedim ya sadece "gibiydi"...
Derin uyunabiliyor ama derin sevilemiyordu.
Konu hakkında öğrendiğim tek şey aslında buydu.
Ve buna rağmen ben şimdi uyumak istiyorum.
Tanıştığım her yeni insana kendimi anlatmaktan yoruldum. Anlaşılmak istedim ben anlatmadan. Sıkıldım...
Ama sıkılacak kadar kalmadım hiç bir şehirde (kadında).
Sadece yoruldum...
Pişmanlık duymadığını söyleyenlere hep şaşırmışımdır.
Nasıl pişman olmayabilir insan? Nasıl her yaptığını doğru kabul eder ya da "yaptıysam ben yaptım" der kendine?
"ilk sevdiğim kadın hariç, bütün kadınları aldattım" diyememek, benim en büyük pişmanlığım. "Sadece en çok sevdiğim kadını aldattım." benim cümlem.
Her an gidebileceğimi saklamadım hiç kimseden.
Ama gitmekten de ölesiye korktum.
Yalan söylemedim ama çok yalan dinledim.
Hiç oynamadım ama çok oynandım.
Ve belki çok kalp kırdım ama onlarda az kırılgan değillerdi hani...
Seni kırmaktansa hiç korkmadım.
Zaten kırıktın ve kırılacak bir yer kalmamıştı kalbinde...
Yağmursa, bir bahar mevsimine terketti şehri...

Zafer akkaş

(bkz: sana kabaran bişey var)
(bkz: recep ivedik 2)