bugün

bu başlığın ırkçılık ile ne alakası var sayın moderatör?
https://galeri.uludagsozluk.com/r/2195829/+
buyrun inkar edin bakalım da görelim.
daha yaşanabilirdir.
Tüm ülke Kapadokya gibiydi mesela ben mağarada yaşıyordum bizimkiler de ormanlık alanda yaşıyordu

Allah'tan reis geldi de binaları dikti.
ateşin keşfine tekabül eder.
işte beleydi
https://video13.uludagsoz...es/video/307/5/177555.mp4
Teröristlerin yol kesip katliam yapması
Hastanelerin yetersiz olmasından dolayı perişan olan insanlar
Kuyruk kıtlık işsizlik
Evet gördüğünüz gibi huzur huzur huzur ..
görsel
https://www.youtube.com/watch?v=UG-u9BH3yzM
ülkemin % 50 sine kimse hain dememişti. herkes kardeşti.
vallahi yoktu..

2002’de türkiyemize sahip olduk..

sorduklarında ülkemin ismini söyleyemiyordum:(

çünkü yoktu anlıyor musun!?
Acun abi yoktu. Barış abi vardı.

Yol kavgasında kimse birbirini pıçaklamıyordu.

Siyasiler birbirine "züriyetsiz" demiyordu. "sayın" diye sesleniyordu.

Ülkede ne kadar ideolojik unsur varsa tv programlarında yer bulabiliyordu.

Muhalifler saygı görüyordu. Vatan haini olmuyordu.

Şu fotoğraf çok önemli. Burada kendisini en çok eleştiren sanatçıyı kapıda karşılayan bir lider var.

görsel

Günümüzde lideri en ufak eleştiren adam ertesi sabah kendini adliyede buluyor.

Öncesini özlüyor insan.
dindar kiişilere bir saygı vardı.şimdi onlar da dincidir diye o gözle bakan yok.
Biz istanbulun göbegin de tezek yakiyorduk.
Annem beni tüp kuyrugunda dogurmus adimi tüper koymuslar bu yüzden.
Ahh gençler bilmez her tarafta bonzai satan esrar satan insanlar vardi.
Çarpik kentlesmeden dolayi deprem olmadan 8 katli bina yikiliyordu insanlar daha yikintilar arasinda oldugu halde yayin yasagi geliyordu.

"ahh ahh gençler bilmez bunlari"
ulaşımımızı katırlar ile gerçekleştirdiğimiz zamanlardır. yol falan yoktu eskiden. sahil kenarından bizim sokağa kadar 300 metre mesafe var mesela o yolu 2.5 saatte çıkardık. hep bayırdı tepeydi eskiden. sokaktaki çöbler bizim giriş üstü dairemize kadar yükselirdi. camı açtığımızda evin içerisine çığ gibi çöb dökülürdü. namaz kılmak için camiye gidemezdik. ellerine kırbaçlar ve mızraklar ile cehapeliler peşimize düşerdi canımızı zor kurtarırdık. yurt dışına çıkmak için uçak falan yoktu o zamanlar. nerede uçak nerede ancak başka ülkelere giden uçaklar bizim semt üzerinden geçtiğinde uçak görürdük. reyiz geldi de uçak ile gidebilmeye başladık. cep telefonun sktr et evlerimizde telefon yoktu telefon. duman ile haberleşirdik. kılışdaroğlu sesekayı batırmıştı o yüzden hastaneye gittiğimiz zaman bataktan çıkmak için böbreğimizi çalmaya çalışırdı hastaneler. offf offf ne sıkıntılı günlerdi ya. daha bak tüp kuyruklarına hastanede sıra beklerken 4 defa öldüğüme falan girmiyorum hesap et.
utanma duygusu vardı.
Mutlu günlerdi.
Şimdikinden 100 yıl ilerideydik. Hey gidi günler heeeyyy.
Gayet güzel, huzurlu, mutlu Türkiye.

E-nabız diyen mallar var, bişi demiyorum.
o da pek matah olmadığından bu dönemki yönetimin eline sık sık koz veren bir dönem. ancak öyle olması şu andaki yönetimin güllük gülistanlık bir ortam ortaya koyduğunu göstermediği gibi, adeta deneme yanılma yöntemiyle ülke yönetmeye çalışmasını da normal hale getirmez.
türkiye diye bir ülke olup olmadığı sorunsalını gündeme taşır.
Ben o dönemleri yaşadığım için biliyorum, bu nesil bilmez.

Daha sakin bir ülke vardı. Bu kadar kamplaşma yoktu. Politik mizah vardı. Şimdi haber bile izlemiyorum.
çöpleri toplanmayan şehirler, büyüyünce dolandırıcı ve tembel olacak göçmen çocuğunun türküm, doğruyum, çalışkanım diye zorla bağrıtılması, batık sgk, bitmeyen hastane kuyrukları, hastaneye gidince lan keşke tahlil istemese korkusu (çünkü yaptırmanız ayrı mucize sonuç almanız ayrı mucizeydi, artık e-nabız'da doktordan önce görüyorsunuz), deprem olan şehrine ve vatandaşlarına bir hafta sonra ulaşan devlet, abd başkanı karşısında el pençe divan duran başbakanlar vs. vs. vs.

edit: yukarıdakilerden hangisi yalan olduğu için eksilediniz merak ettim.
Andımız gibi abidik gubidik marşlarla çocuklara eziyet edilen ülke.
Oldies but goldies gibi bişeydir.