recep tayyip erdoğan öncesi türkiye

ulaşımımızı katırlar ile gerçekleştirdiğimiz zamanlardır. yol falan yoktu eskiden. sahil kenarından bizim sokağa kadar 300 metre mesafe var mesela o yolu 2.5 saatte çıkardık. hep bayırdı tepeydi eskiden. sokaktaki çöbler bizim giriş üstü dairemize kadar yükselirdi. camı açtığımızda evin içerisine çığ gibi çöb dökülürdü. namaz kılmak için camiye gidemezdik. ellerine kırbaçlar ve mızraklar ile cehapeliler peşimize düşerdi canımızı zor kurtarırdık. yurt dışına çıkmak için uçak falan yoktu o zamanlar. nerede uçak nerede ancak başka ülkelere giden uçaklar bizim semt üzerinden geçtiğinde uçak görürdük. reyiz geldi de uçak ile gidebilmeye başladık. cep telefonun sktr et evlerimizde telefon yoktu telefon. duman ile haberleşirdik. kılışdaroğlu sesekayı batırmıştı o yüzden hastaneye gittiğimiz zaman bataktan çıkmak için böbreğimizi çalmaya çalışırdı hastaneler. offf offf ne sıkıntılı günlerdi ya. daha bak tüp kuyruklarına hastanede sıra beklerken 4 defa öldüğüme falan girmiyorum hesap et.