bitmesini hiç istemediğimiz gündür.
nedense piknikle özdeşleşmiştir, ilginçtir.
sokakların kro, varoş diye tabir ettiğimiz boş insanlarla dolu olduğu gün. mümkünse bu türden uzak bi şekilde geçilsin gün.

(bkz: insan ayrımı değil hayvan ayrımı)
incile göre tanrı dünyayı 6 günde yaratmış ve 1 günde dinlenmiştir** bu yüzden haftanın son günü olan pazar hristiyanlar için tatildir ve dinlenilir sadece kiliseye dua için gidilir.ama genelde tüm dünyada resmi tatildir.aynen isanın doğumunun 0 yılı olarak alınması gibi bu da tüm dünyaca kabül edilmiştir. ***
bu arada pazar gününün tatil olmasının nedeni, haftasonu olması haftanın son günü olmasıdır. pazartesi en yoğun ve herkesin işe başladığı gündür ve dinlenilerek girilmesi uygun bulunmaktadır. tüm dünyada bu böyledir herhangi bir dinle falanla filanla ilgisi yoktur. cumartesiye kadar olan yoğunluğun verdiği yorgunluk pazar günü dinlenilerek yok edilir. *
dünya üzerinde ki birçok şey gibi tatillerinde dinle alakası vardır.Bu yüzden iran da cuma resmi tatil *,israil de cumartesi resmi tatil ** ve diğer hristiyan ülkelerde de pazar günü resmi tatilidir*.**
igrenc bir gundur...nedense evde ya da herhangi kapali bir ortamda * gecirmek farz olmustur bu gunu. yapilcak cok is vardir, hepsi aksamin gec saatlerine kadar bekler, bos bos oturulur. ic sikilir. tekrar tekrar pazar gununden nefret edilir.
sabahları güzel olsa da hava yavaş yavaş kararmaya başladığında iğrençleşen gündür.
ertesi günün iş ve okul günü olması sebebiyle akşamları annenin yığınla ütü yaptığı, babanın tıraş olduğu, kerrat cetveli'nin ise banyo yaptığı gün olarak hafızama kazınmış gündür. böyle maziyi hatırlatan bir özelliğe sahiptir.
haftanın en kısa günüdür. çok çabuk biter.
üzerinde en çok plan yapılan gündür.haftaiçi ve cumartesi den yapılan tüm ayrıntılı planlara ragmen güzelim pazar günü göz göre göre bir kaç kendini bilmezin 'ben gelemiycemmmm' demesiyle kim vurduya gider...yazık olur.
özellikle saat 17,00 civarı hiç çekilmeyen haftanın son günü.
cumartesinin yerini tutamayacak gündür.
memurların tatil yaptığı,özel şirkette çalışanların asla tatil yapmayı hayal bile edemediği,benim gibi vardiyalı çalışanların da 'vardiya kaysa da pazar bi tatil yapsak'dediği haftanın son günü.
babam bir pazar günüydü eskiden. *
pazartesi sendorumuna girilen gündür. genelde sokaklara bir sessizlik hakim olur. cumartesi gününün hareketliliğinden eser kalmayan gündür. insanların rahatsız edilmeden uyumak istedikleri gün olarak da bilinir.
tüm planların üzerine kurulduğu gündür.

saatlerce uyumak, gezmek, alışveriş, ödevler, bilgisayar.. hepsini birden yapan insan, 1 güne 85 saati sığdırmış olandır zaten, yapsın da görelimdir, yaparsa bravodur.
televizyonda hiç bir boka benzemeyen dizi, film veya programların dolu olduğu gün. dinlenildiği gün olması dışında pazartesi gününü hatırlattığı için nefret edilir.
ne olursa olsun sıkıcı olmaya mahkum bir gündür.çünkü ertesi gün pazrtesidir.
eskiden evlerde temizliğin yapıldığı heryerde çamaşırların kurutulmak üzere asılı olduğu deterjan kokularıyla özdeşleşmiş gündür.
nefret edilesi gündür. insanlar sanki şehirde yokmuş gibidir. ha tamam tatildir,boş zamandır fakat sıkıcıdır.
(bkz: cumartesi)
sonrasında okulun ilk günü, yahut ilk iş günü olduğundan rahat edilemeyen gündür..
türk insanının biyolojik olarak tatil günü ilan ettiği gün.
sabah geç kalkılır. haliyle geç kahvaltı yapılır. gazete-çay/kahve keyfi yapılır. mümkünse gene uykuya geçilir.
(bkz: o gün bu gündür)
sabah ilk iş çizgi film seyretmektir (bkz: cnbc-e)
nedense hüzünlü bir gün. bir yandan cumartesiyi çarçur etmiş olmanın verdiği pişmanlık, diğer yandan pazarı da çarçur ediyor olmanın verdiği eşşeklikten mütevellit can sıkıntısı..