bugün

aslında kendilerinden nefret eden insanlardır.

biraz önce ekşi sözlükte bir başlık gördüm "kocaman göbeği olduğu halde denize giren insan" tarzı bir başlıktı. işte efendim insan şişmansa denize giremezmiş, x de yapmamalıydı, y hele hiç yapamazmış. öğ mayo mu, bikini mi asla giyemez, bunu diğer insanlara yapmaya hakkı yokmuş falan filan...

bu konuyu pek çok farklı yerde pek çok farklı şekilde görüyorum. hatta kimi kendince iyi niyetli insanlar kilolu insanları sıkıştırıyor "yani kilo versen aslında, kilo vermelisin bence, yani biraz kilo versen, ben sağlığın için diyorum..."

peki bir insan kendisiyle hiç alakalı olmayan bir konuyla ilgili, aslında kendisini doğrudan ya da dolaylı olarak hiç bir şekilde rahatsız etmeyen bir bahaneyle neden bir insandan nefret eder? şişman biri olarak bu konuyla ilgili oldukça detaylı düşündüm. kendimi zayıf birinin yerine koydum, acaba dedim çok zayıf olsaydım nasıl olurdu, çok zayıf insanların yerine de koydum, şu spor delilerinin diyet manyaklarının...

en nihayetinde kendimce naçizane bir neden buldum. bunu genellikle bu işe kafayı takmış insanlar yapıyor, kendi halinde normal bir şekilde biraz dikkat ederek yaşayan insanların şişmanlarla bir alıp veremediği yok da daha çok spor, diyet, zayıf olmak gibi meseleleri kafayı takmış insanlar bu tür olaylara giriyor. çünkü şişmanların şişman ve mutlu, şişman ve neşeli, şişman ve sevilen biri olmalarını sanırım kaldıramıyorlar. onlar günde bir saat spor salonunda kendilerine işkence ederken, istedikleri şeyleri yiyemezken, tüm gün oturup istediğini yiyen götünü büyüten ve mutlu olan insanları, sevilen insanları kabullenemiyorlar. onlar kendilerince en doğrusunu yapıyorlar sağlıklı besleniyorlar, spor yapıyorlar bunu yaparken canları çıkıyor, bu nedenle kendilerinin mutlu olmayı hakettiğini ve şişman insanların mutlu olmayı haketmediklerini düşünüyorlar içten içe ve mutlu bir şişman sinirlerini bozuyor. ona kendini kötü hissettirmek için de ellerinden geleni yapıyorlar.

eyyorlamam bu kadar.