şiir anlık mutlaktır

octavio pazın öteki ses isimli kitabında bahsettiği kavramdır. cümlenin tamamı şu şekilde:

her bir şiir, her bir sayı bir anlık mutlaktır.

şiirin okunduğu an o şiirin mutlaklığının hüküm sürdüğü andır. bu mutlaklık kelime anlamındaki gibi bir kesinlik ve bir bağımsızlık bildirir. paz'ın düşüncesindeki bu durum bence eleştiriye açıktır. çünkü şiir anlık bir mutlakiyetten öte - yine kendisinin bahsettiği gibi- uzaysal bir eylemdir. buradaki mutlakiyet son derece tehlikeli diye düşünüyorum. çünkü şiirde - bana göre- kesin bir yargı bütününe ulaşmaktan ziyade bir gerçeklik yaratma dürtüsü vardır.

bu yaratılmaya çalışılan gerçeklik dürtüsü ilk etapta mutlak bir şey gibi ele alınsa da özünde mutlak değildir, çünkü yapısı itibariyle özneldir. şairin bir savıdır yani.

bu vesileyle denilebilir ki şiir anlık bir mutlak veya gerçek değildir. okuyan açısından ilk etapta doğru gibi görünse de okunduğu ânın gerçekliği de değildir bence şiir. çünkü şiirin okunduğu an onun başka bir gerçekliğe, okuyanın mutlakiyeyine sirayet etmeye çalıştığı andır.