bugün

Yıllar sonra Ankara - Tokat yolculuğu yapan birisi olarak hiçbir şey değişmemiş 10 sene önceki rezillik halen duruyor.
eve giderken tadındanyenmez, evden ayrılıncada hiçbi tadı tuzu kalmaz.
Pazartesi ilk kez tek başıma yapacağım yolculuk.

Sadece 1 buçuk 2 saat yol gideceğim ama yine de heyecan var tabii.

Bilmediğim bi şehirde tek başına.
gece yolculukları güzeldir. kulağında kulaklıkla bütün gece karanlıkta düşünmek için bolca fırsatın olur...
Ne zaman şehirler arası bir yolculuk yapsam otobüs kreş gibi oluyor yada gündeki dedikoducu teyzelerin buluşma noktası dinlenme istasyonunda da gereksiz dakikalarca beklemek çabası biran önce Zengin olup kendime araba almam lazım bu eziyetten kurtulmak için.
Bazen çok canım istiyor keşke binsem otobüse de biraz yolculuk yapsam diye sonra binince de öfff yeter ne zaman bitecek bu yol diye mızmızlanıyorum. Max 2 saatlik olursa tadından yenmez sonrası yorucu.
sonunda vuslat varsa zaman geçmek bilmez, ayrılık varsa zaman bitsin istenmez.
Tatile giderken sevinç içinde olurum, molada bütün yolculara çay ısmarlayasım gelir. Ama dönüş yolunda işe başlama arefesinde çirkinleşirim ağlayan çocuğa ayar olurum, telefonda bağırarak konuşana tesbih çeken dayıya falan lanet ederim.
özlenendir ihtiyacım olandır. özlenen özlendiğini bilse utanır o derece.
şu sıra 2 aşı yaptırmış olmak zorunlu deniyor...

son bir hafta içinde otobüse binmiş birisi var mı? ne yeterli ne değil? kontrol ediyorlar mı etmiyorlar mı?

1. aşısını olmuş birisi olarak soruyorum.
şu an en çok ihtiyacım olandır. ama ankara taraflarına olmalı. giden varsa benim yerime de tadını çıkarsın.
en büyük zevklerimden biridir.
Otobüs yolculuklarının en güzel tarafı iki artı bir otobüslerin tekli koltuk uygulamasıdır.
Değişmez bir kuraldır benim için .Bilet alırken dikkat ederim.