bugün

yaşanabilecek en kötü anlardan biridir.durumund dogru olmadığını açıklayamıyosanız haliniz harab demek.kendi hayatımda çok küçük yaslarda yasadığım bir iftira vardırki o olay ömrüm boyunca hep aklımda kalacak icimde onun acısını hissedecegim.

ilkokul 3.sınıfa gidiyordum,okulda teneffüs zili calmış bahcede kosusturuyorduk.o yaslarda melankolik takılan ben yalnız basıma bahcenin bi ucunda dolasırken bir kız gördüm benden kucuk olduğu belliydi 1 yada 2. sınıfa gidiyordu, altı çukur olan yerdeki demir bir ızgaranın üstünde zıp zıp zıplıyodu bu kız çocuğu ve ben de tamamen iyi niyetle durumun tehlikeli olduğunu ona izah etmek icin '' zıplama düşceksin'' dedim ve düştü.ağlamaya baslayan kız çocuğunun yanına hemen bahcedeki nobetci ogretmen gelmişti.kızın düştüğünü goren ogretmen hanım çocuğa hemen '' kim yaptı '' diye sordu.bu kucuk saytan kız evldadı da beni gosterip aglayarak titrek bi ses tonuyla '' o '' dedi. o an ne olduumu sasırdım.öğretmen bana döndü ve bir tokat attı birde kulaklarımı çekti.öğretmene ne desem boş,inanmıyor.ben sadece yardım etmek istemiştim hocam..sadece ''dikkatli ol düşeceksin , zıplama'' dedim hocam.. * *
bir şeyi yapmadığın halde yapmış gibi görülmesi ve bilinmesi durumu. o kadar boktan bir şeydir ki herkes size acaba diye yaklaşır ve sizden şüphelenir. yapmadığınızı defalarca anlatmanıza rağmen kimse size inanmaz en yakınlarınız bile şüphelenmeye başlar. kanıtlamak için ne kadar dil döksenizde nafiledir. insan ağlamak ister, deliricek gibi olur ama insanların kafasındaki düşünce değişmez. an itibari ile allahını yaşadığım bir durum olup kafayı yemek üzereyimdir, ucunda birde dayak olduğundan iyice sinirlenmekteyimdir. ne yapacağım bilmemekteyimdir kimse bana inanmamaktadır....