bugün

türkiye gibi çok uluslu bir devletten kendi payına en güzel ve en gururlu milleti arkasına alarak bir tarih yazmış ve bayrak sahibi olmuş bir ülkenin, parsel parsel, arazi arazi satılırken. kanlarını dere yataklarına akıtmış neslin torunları olarak, elimizden birşey gelememesi durumudur.
karakter pazarının satıcısı çok, alıcısı az olan güzel memeleketimin. sıfır kilometre karakterli, hiç kullanmadan vicdan azabı bile çekmeden, satılığa çıkarttığı onca; ada, arazi, devremülk, liman, kamu binası varken, evde veya bilgisayarı başında oturan bir gençliğiyle. lan youtube ne zaman açılıyor, ekşi de ne yazılmış, uludağ, itü den iyimi sorunsalı gibi bir çok ip'e sapa gelmez, bir bok'a yaramayan pespayelerle uğraşır duruma gelmiş.
devletin başına yüzde 47 ile oturttuğumuz çok sevgili, saygılı rte hazretlerinin oğulları, bakanlarının oğulları katrilyonluk olurken, bizim gibi mal gençliğin uğraştığı şeyler, off ya kanki o kız kime veriyordur aca! dan öte geçmemesinin yanında, altımızdan kayan toprak parçalarından bile bi haberiz.
gururmuzu yitirmemize neden olan, din afyonu'nu ne güzel de kullanıyorlar oysa.
ülkücü, kominis gençleriz biz. birbirimizi kıyalım değil mi?
ne de olsa, biz namaz kılmayı bilmeyiz, öbürküler de faşisttir. hassiktirin, ülke gidyor ülke..
ne zaman başımızı kaldırıp bakıyor olacağız bu gerçeğe çok merak ediyorum. işallah o zaman maviden siyaha dönmüş, bir gökyüzü karşılamaz bizi.
annelerimiz öldürülmüş, babalarımız öldürülmüş olmaz.
bir şeyler hatırlatmıştır umarım.