bugün

kibir bataklığına saplanmış mahluklar için geçerli bişey. herkes için değil.
egosunu mabud yapanlar için geçerli tespit.
akıl yoksunu olmayan insanlar için gayet basit bir eylemdir.
Haklıyken sırf sevdiğin için özür diliyorsan zordur, hatalıysan ilk yapacağın eylemdir.
marifet özür dilemekte değil affetmekte. yani siz özür dilemeyi dramatikleştirmeyin karşıdaki affetmedikten sonra boğazdan gemi kaldırsan fayda olmaz.
Özür dilemenin acizlikten ibaret olduğunu düşünen kişilerce yapılan tespittir.
Hatasını anlayıp, af dileyen insan ki ne mutlu o insana.
kişiden kişiye değişen durumdur. şöyle de bir durum var özür dilemek zor geliyorsa kolay kolay hata yapmazsınız.
(bkz: rte nin karizması ve amigoluk)
onur ve gurur çatışmasıdır. yanlış yaptığını anladığı halde özür dilemeyi kendine yakıştıramayan adamın tavrına isim bulamıyorum, bulmak da istemiyorum.
Kinden gururundan değil de, sanki özür dilerken yapmacıklık gibi olacak diye düşünüyor insan. Madem özür dileyeceksin niye yaptın diye düşünecek karşıdaki belki de. Hem de gönlünü almak için bir şeyler söyeme ihtiyacı hissedeceksiniz, bu da yapmacıklık olarak algılanabiir. Aslında tam olarak yapmacıklık da değil, garip bir şey. Sanki özür dileyerek 'bir daha bu tarz hatalar yapmayacağım' teminatı verecek kadar güvenmemek gibi. Karşıdaki kişinin güveni kırıldığından dolayı bu duygunun telafisini nice özürlerin çözemeyeceğini blmek gibi. Veya güven tekrar sağlansa da ne kadar sürdürüleceğini bilememek.
diz çökmenin sözlü anlatımıdır. gururunuzu hiçe saymalısınız. bazıları bu durumda daha yüzsüzce davranarak ''kusura bakma'' der.
o özür dilenmedikçe daha da zorlaştığı inkar edilemez bir gerçektir.