çocuğundan sürekli daha fazlasını bekleyen aile

kendilerince "biz onun iyiliğini istiyoruz. kendini biraz sıksa daha iyilerini başarabilir." şeklinde savunma yaparlar. ancak çocuk tarafından düşündüklerini, düşünebildiklerini ya da düşünmek istediklerini hiç sanmıyorum.

bu tür ailelerin çocukların eğitim hayatı boyunca verdikleri bazı tepkiler:

çocuk ortaokuldan sonra Anadolu öğretmen lisesini kazanır. Neden diploma notuyla okulda derece yapamadın diye sorarlar.kazanılan lise öğrenildiği zaman da surat asarlar.

lisenin ilk yılı boyunca çocuk tm istemesine karşın "senin sayısalın çok iyi, sayısal seç" diye diye bütün yıl beyin yıkarlar. hatta zaman zaman büyük kavgalar edilir bu konuda. sonra seçim için dilekçe doldurulacağı gün karşıda öğretmen varken "senin tercihin yavrum, istediğini seç" derler. sizin zorunuzla oldu deyince asla kabullenmezler.

çocuk lise hayatı boyunca yalnızca 2 kez takdir belgesi yerine teşekkür belgesi alır. koskoca 4 yıldan hatırlanan sadece bunlar olur.

çocuk son yıl büyük bir kararlılık gösterip tmye geçmeyi başarır. 2 yıldır adam gibi coğrafya edebiyat görmemesine rağmen alan değiştirme sınavlarından 70in üstünde notlar alır. neden 80-90 olmadı derler.

çocuk ygs de ilk 13 bine girer. neden ilk 10 bin değil derler.

çocuk gazi hukuku kazanır. neden ankara hukuk değil derler.

çocuk medeni hukuk dersinden 70 ortalama ile geçer. "sen iyice zıvanadan çıktın zaten!" derler.

ailesini fazla beklentiye sokmayan çocuk olunca pekte sıkıntı yaratmayan ailedir.

kendimden örnek vereyim çocukken mankafaydım resmen. anadolu lisesi sınavlarına hazırlanıyorum öğretmenler, dershane hocaları filan "kazanamaz" diyorlar benim için. peder kitaptan bir kaç soru gösteriyor "çöz bakalım" diyor mal mal soruya bakıyorum çözemiyorum filan bizimkilerde ister istemez beklenti düşük.

abiniz bir giriyor sınava slumdog millionaire gibi hep bildiği yerlerden geliyor. çocuğu koyuyor ankara'nın en iyi okullarından birini kazanıyor. peder sevinçten yeri göğü inletiyor utanmasa o yaşta araba alacak bana. ne istesem alıyorlar filan ailede büyük bir sevinç.

garibim kuzenimde benim okuduğum okulun daha iyi bir yabancı dil bölümünü kazanıyor bunu sikleyen yok. hatta kızıyorlar bile daha iyisini nasıl kazanamadın diye.

üniversite sınavında da öyle. liseyi zaten zar zor bitirmişim karneler hep spor toto kuponları gibi. ilk senede kazanamadım sınavı iyice bana mongol gözüyle bakıyorlar. öss'ye bir giriyorum yine bala göte patlatıyorum ortalama bir üniversiteye giriyorum yine bizimkilerde bir çoşku.

üniversiteyi de 7 senede bitiyorum. sonra kpss'ye giriyorum cemaat sağolsun soruları çalmış etmiş sınavda kolay birde tam benlik takır takır yapıyorum hacı onuda.

şimdi de kapağı bir bakanlığa attım güzel para cukkalıyorum.

özet: beklentileri yüksek tutmayın.

çocuğunun ezik olmasına sebep olabilecek ailedir.