çocuğum engelli doğarsa öldürürüm

Hayvanî hisler yine ayyuka çıkmış anlaşılan.

Yazara yapılan yorumları, hakaretleri, bedduaları, acımasız linç girişimini anlamak sahiden imkânsız.
Anne karnında, bedensel ya da zihinsel engelli bir çocuk tespit edilmişse, yaşayacağı zorlu hayat sürecine, aşılması nerdeyse imkânsız engellere, prosedürlere, sizi ve evlâdınızı yapayalnız bırakacak olan topluma, bitip tükenmek bilmeyen hastane maratonlarına, canı yanan ve kuş gibi çırpınan evlâdınıza, böyle bir hayatı sunmanın neresi mantıklı, neresi kutsal?!?!
Lütfen, yavrumdan önce ölmeyeyim diye dua eden anne duydunuz mu hiç?!?!
işte o anne, o evladın annesi!
Osuruktan teyyare, selam söyle o yare kıvamı yorum yapıp, mangalda kül bırakmadan evvel, oturup iki dakika düşünün bir zahmet.
Amma ve lakin, doğduktan sonra, engeli tespit edilmiş ya da sağlıklı doğduğu halde, engelli yaşamaya mahkum olmuş bir evlat söz konusuysa, elbetteki baş göz üstüne... Sonsuza dek... Sevgiyle, şevkatle... Can, bedenden çıkana kadar...

böyle erken konuşmamalı insan.tabi çocuğum yok nasıl bir duygu bilemem, ama senin kanından, canından bir parça, insan nasıl kıyar ki ona?

çocuğu değil kendini öldürmen gerekiyor. çünkü senin verdiğin genlerden dolayı çocuk öyle doğuyor. bu durumda suç sende. mantığını siktiğim.

%43 oranında engelli raporu bulunan bir birey olarak siktir çekıyorum sana. Hiç kimse bir parçası eksik olsun istemez. Ama hiç kimse hayatı tecrübelemeden ölmeyide haketmez. Göremezsem duyabilirim, duyamazsam görebilirim, bacaklarım tutmuyor ise bunun için bir çok çözüm var. Hiç bir canlı sevilmeyi,sevmeyi,dokunmayı,koklamayı tatmadan ölmemelidir. bir birey engelli olduğu için aciz ve muhtaç değildir. aksine bunu bu şekilde düşünmen senin şekilci bir aciz olduğunu gösterir..

Bir bebegi degil, melegi büyütecek o kisiye ne mutlu.

Afedersin ama daha dogmadan cocugun yasama hakkını elinden almakla insan olunmaz.

Adam bir çocuğu ömür boyu sakat geçecek bir hayata mahkum etmeme imkanım varsa doğmamasını tercih ederim anlamında bir yazı yazmış, verilen cevaplara bak....

reenkarnasyona inanan birinin gayet rahat bir şekilde telafuz edebileceği söylem.

allah vermesin.. çok zor bir karar bu olay. bildiğim kadarı zihin engeli dahil anne karnında tespit edilebiliyor. ben de senin gibi düşünüyorum ancak onun canını almak acaba benim hakkım mıdır ?

Kimseyi yargılamıyorum. Lakin eğer anne karnındayken, çocuğumun engelli olduğunu öğrenirsem, doğmasına izin vermem. Kendimi düşündüğümden değil. Bence hiç bir insan öyle yaşamayı hak etmiyor.

Kimse gökkuşağı görmeden yaşamak istemez, kimse müzik dinlemeden yaşamak istemez, kimse yürüyememek istemez.

Edit: Aşağıdaki laf sokmaktan başka bir işlevi olmayan bir rahatsızın yorumu var. Hayatında bir tane engelli insanla konuşmamış, ne yaşadıklarını bilmeyen. Ordan burdan atıp tutan bir gerizekalı.

Edit2: Bişi demeyeyim diyorum, anlamamakta ısrar ediyorlar. Kimi diyor; anlatım bozukluğu, kimi bilmem ne. Tamam katılmazsınız da hakaret etmek anca sizin gibi insan müsveddelerine yakışır.