bugün

Benim Transformers figürler vardı... Efsaneydiler hiç unutmam.
go go power rangers oyuncağı.hatta gov gov pavır rencırs oyuncağı.böyle daha iyi oldu.
Parasızlıktan kırıldığımız için halimize acıyan Allah'ın gönderdiği station kasalı araba şeklindeki taş.
kendi kendine yürüyüp ateş eden robotum.
Lahana bebeğim.
arkaya çekince hızlı giden bi spor arabam vardı, sürekli duvara toslardı. bir gün misafir gittiğimiz evin 4 yaşlı çocuğunun, yanlışlıkla oyuncak evini kırdım. çocuk çok ağladı, babam "ağlama sana ne istersen alırım, hatta aynısından bulurum" dedi ama velet it gibi ağlıyordu. ben hiç tınlamadan spor arabamla oynuyordum, çocuk gözünün yaşını silip ayağa kalktı. yanıma gelip, arabayı işaret ederek "buyu iştiyom" dedi. derken bir de piç piç gülüyordu, babam mahçupluğun verdiği o utançla arabayı elimden alıp küçük ibneye verdi. arabayı benden alırken, kulağıma "sana daha güzelini alıcam" dediği için bırakmıştım en sevdiğim spor arabamı.

sonra bir daha hiç arkaya çekince giden, üstüaçık kırmızı arabam olmadı. kandırmıştı babam beni, ama 20 yaşımda cillop gibi jip çekince altıma her şey değişti. çocukluğumun arabasız geçen günlerini, ve o ibneyi unutturmuştu bana ..