bugün

insana '' vay be birzamanlar bizde böyleydik '' dedirten olaylardır.
geçen gün çocuklara gidin başka yerde top oynayın yeter artık kafam şişti diye bağıran amcadan kaçışan çocukları görünce yüzümde tebessüm oluştu.
(bkz: keserim ulan topunuzu)
galatasaray'ımızın uefa kupasını aldığı zamanlar bana hep çocukluğumu hatırlatıyor. nasılda sevinmiştim. aradan geçen 11 yıl çok şeyi götürdü. artık hiçbirimiz masum değiliz.
(bkz: iki binli yıllarda uçan arabanın çıkacağını sanmak)
geçen gün sporcu kartlarıyla aralarında oyun oynayan çocukları gördüm ve vay be kaldımı bunlar dedim ve bir an çocukluğuma döndüm.