çocuk ölümü

can yakan. tanımadığınız, uzaktan yakından alakanız olmadığı bir çocuğun ölümü bile içe oturabilir, size sorgulatabilir hayatın kısalık, uzunluk derecesini.
sonra aziz nesin çıkar ve der ki;

"Öyle bir ölsem, öyle bir ölsem ki çocuklar; size hiç ölüm kalmasa."

--spoiler--
sen küçüksün ölemezsin
kefen bile giyemezsin
karlı dağlar aldı seni
istesen de dönemezsin
dönemezsin
--spoiler--

nasıl becereceksin küçüğüm,
sessizliğin içinde kaybolmayı.

nasıl becereceğim bebeğim,
yüreğimdeki o acıyla yaşamayı.

gözlerimde gözlerinin ışığı olmadan,
hayat neye benzer;
gülüşün gülücüklerin nerede,
o tatlı sesin,
o tatlı bakışların, ellerin, yüzün...

sen kokum olmadan uyuyamazken
nasıl nasıl bensiz gidersin yavrum...

bi'sürü soru var kafamda,
cevaplarını asla bulamayacağım;

canın acıyor mu canım
nasıl, neden, niye ben???
niye benim bebeğim...

kötü bir şeydir, biz görmüyoruz diye yok değil.
yaşı küçükler bakmasın.

https://www.youtube.com/watch?v=12HMwN-XOzw