çetin haspişiren

balyoz davası denilen türk ordusunu esir etmeye çalışma planına yüreği daha fazla dayanamayıp vefat eden emekli korgeneralimiz, babamın askerliğiyle ilgili en gurur duyduğu, en özel anılarından birini yaşatan komutan. http://www.ulusalkanal.co...elamiyla-oldu-h16609.html

her akşam olduğu gibi akşam haberlerini televizyonu son ses açıp dinleyen babam televizyondan,

''ölümünden hemen önce asker selamı veren haspişiren'in son sözleri, ben 73 yaşında arkadaşlarımın yanına gitmeye hazırım, ben onlara selam dururum. biz türk milletinin ordusu gazi mustafa kemal'in askerleriyiz. bu millet için gerekirse ölürüz oldu. '' haberini duyduğu gibi komutanının televizyondaki fotoğrafı karşısında asker selamı verip, ağlamaya başladı. babamın, kendisiyle ilgili anlattıklarıysa şöyle;

'' askerine güvenen, silah arkadaşım deyip, askerini ezdirmeyen bir komutandı. o dönemde önemli bir durumum vardı, acilen eve gitmem gerekiyor tam da bayram önü ama izinler iptal edildi. izni ancak alabilirsem mardin'e gidip, çetin komutanımızdan alabileceğim söylendi. mardin'e gittim, kapısını çaldım, selamımı verip kendimi tanıttım ve özür diledim rahatsızlık verdiğim için. yerinden kalktı, sırtımı sıvazladı.

'' yiğit asteğmenim benim! sen benim silah arkadaşımsın. ne rahatsızlığı! geç otur bakalım! '' deyip, beni buyur etti. '' en güzelinden bir çay getirin asteğmenime! ''

derken ben derdimi açıkladım, '' benim askerim gözümün nurudur. askerim mecbur olmasa görevini bırakıp gitmez. elbette, gidebilirsin! '' dedi ve benimle sohbet etti. öylesine babacan, askerine güvenen bir adamdı. ''