yüzünü görmeye tahammül edemediğinle çalışmak

her gün o meymenetsiz suratını görmek zorunda kalınan iş arkadaşıyla aynı ortamı paylaşmaktır. adeta tecavüz kaçınılmazsa geyiği gibidir.

(bkz: işte bunlar hep kapitalizm)

(bkz: kapitalizm ve kölelik)

yolda görsen selam vermeyeceğin tipler ama işte yapacak bir şey yok. kader be babacım!

Hem okul yaşantısında hem de iş hayatında karşılaşılabilecek durum. Mesela ben bu dönem görmeye tahammül edemediğim insanlarla aynı projede çalışıyorum. Bütün modum, keyfim kaçıyor aklıma gelince bile. Çalıştığım zaman da başıma gelebilir alışmam lazım bu tür durumlara diyorum kendi kendime ama gerçekten sabır isteyen bir durum bu.

Bunu bir de götünü görmeye bile tahammül edemediğinle çalışmak versiyonu vardır ki evlerden ırak.

Sıfatına soktuğumu her sabahın köründe görmek zorunda mıyım?

Çin'e gidip panda bakıcısı olacağım.