yeni insanları tanımak istemek

insanların yeni insanlarla tanışıp dertlerine ortak olup sevinçlerini paylaşmak istemesidir.
Ayrıca şuan içinde bulunduğum durumdur. konuşabilecek kişileri mesaj kutuma bekliyorum.

Basi hep guzeldir. Yeni insanlarla tanismak kaynasmak falan ama benim için huzunle sonlanir hep.

monotonluğun doğurduğu durum.

Yeni insanlar tanımak güzeldir fakat samimiyet sınırını korumak kaydıyla.

Aksi takdirde herkesi yakın çevremiz yaparsak kanser hücresi gibi tek merkezden yönetilmesi imkansız bir hal alır hayatımız.

En çok sinek bokun üstünde olur. Az ama öz insan tanımak elzemdir.

Hep yapmak istediğim ama başaramadığım eylem. Ben de istiyorum yeni yeni insanları tanıyın hayatına farklı karakterler katıyım. Yeni birine kendini en baştan anlatmak zoruma gidiyor.

Tanısan da sonuç hep aynı..

eski insanları unutturmuyor.

bunu hep istiyorum. her yeni insan farklı şeyler katabilir. götürebilir de.

Zamanla kaybedilen istek.

Yüreğimdekiler yetiyor, enerjim ve zamanın ancak onlara yetecek kadar.
Hayatımda olmaya devam etsinler kafi!
Yorulmaya bile mecalim yok aa dostlar!

Bu beni mutlu eder... ama önce

Bir kadın çizeceeeksiiiiinnnn...

Bir yandan çok istiyorum yeni bir sayfa açmak için bu gereklidir çünkü bir yandan da tanıdıklarımin üstüne kıyamıyorum birini daha tanımaya.

Yorucu... Uzun süren bir eylem ve benim buna ne hevesim var ne de harcayacak enerjim.

=yeni insanlar tarafından kırılmak istemek. Çok kırgınım bugün sözlük.

(bkz: nasıl kaşar oldum)

hiiiç kusura bakmayın..

Kısa vadeli veya uzun vadeli olarak ayırıyorum ben. Otostop, tren yolculuğu, farklı yerlerde konuştuğum 1-2 saatlik insanlar gibi insanlarla kısa süreli sohbet etmeyi seviyorum. Onların hikayelerini dinlemek bana büyük haz veriyor. Sürekli sorular soruyorum ve öğrendiğimi hissediyorum. Hem de eğlenerek. Her Otostop maceramızı 3-5 kitap okuduğuma eş değer sayıyorum. Bunlar kısa vadeliler. Genelde olumlu bakıyorum. Çünkü olumsuzlarına pek rastlamadım. Uzun vadeli olanlar vardır. Bunları da ikiye ayırıp hayatına renk katan veya hayatını zehir eden olarak ayırabiliriz. Anlatacak çok şeylerim varmış. Parmaklarımı iki sağ sol etmekle yoruldum
Ne diye yazdımsa bunları.

Kendisi Yaş ilerledikçe süratle azalan istektir.

Sadece adını, yaşını, mesleğini vs defalarca söylemek durumunda kalma fikri bile o kadar yorucu ki. Eskiden dershanede denemelerde optiğe adımızı saçma sapan ünlü isimlerle kodlayıp eğlenirdik. Şimdi sıkılıp karşındaki insana "ben de işte Kahtalı Mıçı, sen? (:" deme şansın da yok.

Dibbok: ideal tanışma hayalim ektedir.

"Ben de işte devlerin aski. Online platformda üç gün açıkta kalmış poğaça gibi dolanıyorum. Ama sen kimsin demeye takatim yok işte o yüzden minik bir monolog tekrarında vakit geçiriyorum".

Bir süre sonra istenilen samimiyet kurulamayınca yeni insanları da tanımak istemiyorsun, eskilere de tahammül edilmiyor. En iyisi az insan çok huzur.

ergenlik belirtisidir.