bugün

bazı kişilerin yemeği yiyememesi bazılarının ise kılı alıp yemeğe devam etmesi ile sonuçlanan can sıkıcı hadise. geçenlerde bir abimiz var, çocuğuna matematik çalıştırmaya gittim. henüz lisede çocuğu. biz kendimizi kaptırıp ders çalışırken zamanın nasıl geçtiğini anlamadık. bu sırada annesi de acıkmışızdır diye yemek hazırlamış getirmiş. tabi ben yemeğin kenarında o uzun sarı saçı gördüm. çocuk da gördü. " öff anne ya neden dikkat etmiyorsun" dedi utandı. kadın yanımızda değil mutaktaydı bu arada. ben de olur böyle şeyler ya ben tiksinmem dedim. yani evleri gerçekten şahane ve tertemiz. kadını da tanıyorum çok titiz ve disiplinlidir. bu yüzden insanlık hali diyip kılı alıp yemeye devam ettim. çocuğa da annene söyleme üzülmesin dedim. bitirdim.
mesela dağınık, pis bir evde olsaydım yahut pis olduğunu düşündüğüm birinin evinde olsaydım yiyemeyebilirdim. burada nedense hiç midem bulanmadı ve yemek de güzel olmuştu açıkçası.
bu da böyle bir anımdır, okuduğunuz için teşekkürler.
ibretlik bir hikaye.