bugün

boğuşup durduğumu fark ettim kendimle. bazen iç sesimle zıtlaştığımı , hatta derin derin sessizleştiğimi. kendimi kandırma yaşlarım çoktan geçti gerçeklerle yüzleşmenin vakti belli ki.
korkmadan yazmaktır. kendimizi bir kalemin mürekkebine bırakıp gitmektir. yanlış yazıp defalarca karalamaktır , üzerini hiddetlice çizip doğru olanı yakalamaktır.
yalnızlıktandır. ama ne kadar yazsanda kelimelerin ihanetine ugrarsın.
insanın içinde bulunuğu ruh halinin kimse tarafından almasilmayacağını düşündüğü zamanlarda, belki de biraz da kendi kendini anlamak amaciyla yaptığı eylemdir.
başka türlü içini boşaltamayanların yaptığıdır.
bazen anlatmak istediği kişi onu dinlemediğinden, bazen de anlatacak kimsesi olmadığından insan ya da her konuşmaya çalıştığında dile dökemediği için yazmayı çare edinir kendisine.
Zararsızdır, hayalkırıklığına sebep olmaz.