yazarların garip korkuları

Uludağ sözlük yazarlarının kimseye söyleyemedikleri paylaşamadıkları korkularıdır.

Otokontrolünü maksimizede tutan bir insanım, yolda yürürken güzel kız geçtiğinde hatta beni süzen kızlar geçtiğinde bakmam, başka bir şeylerle beynimi meşgul ederim hep zombilere ve kadınlara ayrı bir tutkum aynı zamanda da içimde daha önceye kimseye göstermek istemediğim eğlenceli ruh halim var, sadece yazları bazı zamanlar oteldeyken animatör ve turistlerin yanında sergilediğim, hoşsohbet, güler yüz, flörtöz(bu böyle mi sayılıyordu, lol,)

Korkuma gelirsek de narkoz verildiğinde vücuda insan beyninden geçenleri ve içindekileri rahat söylüyor. Narkoz alınca farzı misal ailemin ve arkadaşlarımın önünde hemşireyi flörtöz, konuşarak eve atmaya çalışmaktan ve kalçalarına, memelerine iltifat etmekten yada bazı ofislerde olur ya eğlenceli tip kravatı kafasına takıp dansa başlayan, ha işte tam da bu halimi kimseye göstermek istemiyorum. Sert ve oturaklı birinin içindeki renkli çocuğu göstermek istemiyorum.

Sonra insanlarda bağımlılık oluyor, yalnız kalacak vaktim olmuyor