yavruyken acıyıp büyüyünce kesip yemek

insanoğlunun tuhaf ve tutarsız duygular yaşadığını, duyguların tamamını kendi götünden uyduruyor olduğunu gösterir.

bakış açını değiştir...

bir küçükbaş hayvana yavruyken acırız. ölse üzülürüz. kesen olsa engel oluruz. niye? o daha küçük diye. yani tatlı diye değil, yazık diye değil, seviyoruz diye değil, yaşamaya hakkı var diye değil. küçük diye.

bir şeye "henüz olmadı" demek değil mi bu? "henüz yetişmedi" demek. yani bir nevi "şş! sessiz ol. biraz büyüsün zaten kesicez" demek.

yani bunu o kuzu duysa, görse. "ne güzel bu adam beni seviyor" dese. sonunda nasıl hayal kırıklığı yaşayacağını tahmin edebiliyor musunuz?

kuzu diyo ki; "bu adam beni sevdiğinden kesmedi." halbuki kesmemesinin sebebi ne? "yetişkin olursa daha çok eti olur." yani? "daha fazla yarar elde ederim."

ulan kardeşim yeni doğmuş kuzuyu kesip yiyen senden daha şerefli değil mi?

kuzu da olsa hiçbir canlıya umut vermeyin.

duygusal ve şapşik erkek seven kızlar eklesin lütfen.

doğrudan sonunu okudum bastım eksiyi.

Müslümanlarda ters işliyor bu. Malumunuz yavruyken tecavüz edip büyüyünce evimin kadını diye göstermelik başlarına koyup faydalanıyorlar.