yaptığı işi sevmeyen insan

mesleği ile bütünleşmiş insanın tersine bu insanın işi ile işi olmaz. işini bilmez. bilse bile severek yapmaz. ya ailesinin ısrarı ile ya da parası iyi oldugu icin o meslegi secmiştir. belki de üviversite puanı boşa gitmesin diye hayatı boşa gitmiştir. sonuçta mutsuz, işini böyle kabullenen ve yapmayarak insanları mutsuz eden bir tip peyda olur. çünkü onun için her sabah uyanmak, işe gitmek ölüm gibi gelir. ayakları geri geri gider. her şey ona angarya gelir. daha pazartesi günü hafta sonu tatili planları kurmaya başlar. düzeltmek için bir şey yapmak yerine devamlı eleştirir, şikayet eder.

yollarda gördüğümüz yorgun, asık suratlı, öfkeli ufacık bir streste bağırığ çağıran insan işte o'dur. kişi varlık sebebini gerçekleştiremediği için kendine güvenmeyen, işe yaramadığını düşünen, yaşam arzusunu kaybetmiş hem kendisine hem de çevresine zararlı bir insan olur.

bunun yerine insanlar işlerine ''yahu o kadar eğleniyorum, zevk aldığım şeyi yapıyorum, bir de üstüne para veriyorlar'' düşüncesi ile gitse, iş, iş olmaktan çıksa ve bütün dünya buna inansa, bir inansa hayat bayram olsa.

hayatı sadece tatil günlerinden ibaret olan insandır.

yaptığı işten pişman olan insandır veya mükemmeliyetçidir.

insan evlenip çalışma hayatına atıldığında 2 şey artık onun için önemlidir. ailesi ve işi. ailesinde yaşadığı sıkıntılar işine yansır ve başarısızlığa sürükleyebilir. diğeri ise işinden rahatsız olup, sevmemesidir ki, bu daha kötüdür, evde işin sıkıntısını sürüklemek, ailede huzursuzluğa, çocuklara ilgisizliğe ve en sonunda boşanmaya kadar gider.

belki de sevdiği işi yapması için çok geç olan kişidir.

Bizzat bu entrynin sahibidir.
Nefret ediyorum lan işimden... ciddiyim. Uyanmasam da gitmesem diyorum. Oysa ki ne hayallerim vardı sınava girerken. En boktan bölüme verirseniz, ben de nefret ederim.

Ulan ben hiç böyle hayal etmemiştim halbuki..

o işte hiçbir zaman başarılı olamayacak olan insandır.

çok çok zorluk çekecektir. kendimden biliyorum. bir zamanlar kısa süreli de olsa sevmediğim bir işi yapıyordum. işe gittiğim her gün lanet ediyordum. egosunu tatmin etmeye çalışan, cahil cühela bir patronunuz varsa, canınız daha da sıkılır.

en sonda ne mi oldu? başlarım işinize deyip çıktım!!!