vatansız insanların vatanında şehit olmak

Vatan dediği toprakları, yurdunu,Özünü ve geçmişini unutmuş olan insanlar uğruna şehit olmaktır.

Vatansızlık, o sahiplenme duygusunun eksikliği öyle bir işlemiştir ki insanların ruhuna, o insanlar "vatan,millet,sakarya!" Dese dahi bu tepkileri anlamsız geliyor. Hatta yersiz...

Beş dakika öncesinde çayını yudumlayıp, eniştesiyle sohbet eden o ihsan abi, anahaber bültenindeki o gördüğü ufak yazıları okuyup büyük üzüntülere kapılıyor.
Neymiş o yazı? "Şehidimiz var!" Ve o yazı yaklaşık 20-30 saniye sonra geçip gidiyor. Tıpkı ihsan abinin o üzüntüsü gibi... Çay bitiyor. Çay koyuyor kendine. Belki de son demi çayın. Belki de o asker de son mermisini yerleştirirken içmişti sonsuzluk 'çayını' .

insanlar sokaklara dökülüyor şehit haberi alınca. Gerçi hoş, önceden bu da olmazdı. Önceden tepki denen şey bir çay vaktini geçmezdi. insanlar sokaklara dökülüyor ve tepkilerini gösteriyorlar. Sloganlar atılıyor, bayraklar açılıyor, ağlayanlar da oluyor, yakıp yıkanlar da. Sonuçta hepsi birer tepki.
güzel bir şey tabii etkiye tepki verebilmek.

Ancak 30 yıllık bir etkiye en fazla 5 günlük tepkinin gelmesi, milletimiz günden güne erirken daha yeni yeni milletçe tepkilerin verilmesi çok değersiz görünüyor. Neden mi? Çünkü bunca insan bugüne kadar sırf bu tepkinin çıkabilmesi için ölmüş.
Ve çok gereksiz bir tepki aynı zamanda bu. Çünkü biz geçmişini unutan bir milletiz ve her şey gibi şehitlerimizi de, miktarı fark etmez, unutacağız.

Bir hiç uğruna şehit oluyoruz biliyor musunuz? Vatanı uğruna canını verecek milyonlarca kişiyiz. Ama bu vatanın halkı bunu gerçekten hak ediyor mu?

Türkiyeliyim deyince 'aha bu hdpli' , Türküm deyince 'bu mhpli', Allah yolu deyince 'bu akpli' diye yorum yapan zihniyetler ile yanyana yaşıyoruz. Önce vatan demesini bilmeyen bir millete sahibiz.

Vatanı sevmenin bile ayrımını yapmış bu millet... Akpli gibi sevmek, mhpli gibi sevmek, chpli,hdpli...

Önce vatan demeyi bilmeyen insanlar uğruna şehit olmak... Vatan sağ olsun olmasına... Ama bu insanlarla değil.