bugün

karşıda çok uzaklardan ancak görülebilen ışıkların sanki yanıp sönüyor gibi görünmesidir. yıldızlar en güzel örnektir.
ya da karşı kıyıda birşeylerin peşinde koşuşturan insanların yaktıkları ışıklar. bize hayatı anlatır. yanıp söner gibi görünürler ama aslında hep yanıyordur o ışıklar. sanki oyunlar oynuyorlardır birbirleriyle. gördüğümüz herşeyin bir yanılsama olduğu gerçeğini sanki anlatmaya çalışıyorlardır. gökkuşağı renklerine bürünürler aniden kırmızı sarı mavi... ordaki hayatları düşler insan, ansızın cansız bedenler geliverir aklına; var olup bir anda yokluğa karışan o bedenler. sonsuzluk tadında o ışıklar. *