bugün

ulan bu gece kesin erken yatıcam...
anam anam boynum *
daha 2 dakikam varrrr
git başımdan
çoraplarım nerde
göleğim ütülümü
gibi bilinçaltına yerleşmiş uyduruk kelimelerle başımıza geleni oyalamak suretiyle zaman kazanmaktır.
günaydın..
hangi yıldayız?*
yine mesaj yok ondan.
beş dakka daha.
bıktım, kalkmak istemiyorum.
ulan yine mi rüya bee!! siktir yaa..
valla ben genelde ağzımı hissedemiyorum ilk 5 - 10 dakika. açlıktan ve her gün ne bok yediğimin belli olmayışından ağzım iğrenç kurumuş dilim yapışmış bir halde kalkıyorum. kendime geldikten sonra da ilk olarak fak ! diyorum.
Saat kaç?
ulan daha yeni uyumadıkmı.
günaydın.
bugün çok güzel bir gün ve her zamankinden güzel olacak.
mına koduğumununun sivri sineği.
"tamam aşkım, ben bir ara kalkarım"
öff be gene cenap olduk.*
perdeyi azıcık aralarım gün ışığını görünce ; hadi bakalım kalk poemciacha gün senin günün diyorum . her sabah enerjik ve mutlu uyanmama belki de buna borcluyum . içimde bitmek tükenmek bilmeyen enerji oluyor.
siktir yine mi geç kaldık yawww.
aha tankeri devirmişiz.
kalktım kalktım... zzzzzzzz.
sabah uyandığımızda ağzımızdan çıkan ilk cümlelerdir. dısarı bakıp hava durumuna küfretmek başı çeker.
hafta içleri genellikle we don't need no education dizeleri ile gözümü açarım.
genellikle şarkı sözü olur.
alarmını sikiyim.