bugün

çok utanmak, "yer yarılsa da içine girsem" demek, büyük bir üzüntü duymak, rezil olmak.
magmayı yakından hissetmek.
"burası sıcak mı oldu ne?"
söylenmemesi gereken bir olayın en kötü yerde ağızdan çıkması suretiyle kırılan potun sonrası yaşanan durum
(bkz: yer yarilsa da icine girsem denilen anlar)
yapılan sakarlık ya da kırılan pottan dolayı pancar gibi kıpkırmızı kesilmek, nereye kaçacağını, ne yapacağını bilememek.
vücud ısımın yükselip başıma vurması nedeniyle kafamı kaşımama neden olan durum.
bu gün itibariyle atabarı kayak merkezinde ipek tanrıyarı tanımayıp, onu biçmekten son anda sıyrıldıktan sonra sarf ettiğim:
yaa burası acemi pisti değil kardeşim geçin şu tarafa!.. söz sonucunda
yönetmen, kameraman ve orada bulunan herkesin bana bakışları yerin dibine girişin en beter hali olsa gerek.
insanin ne kadar asagilik kotu olabilecegini gormekte olabilir. aslinda deger verdiklerinin ne oldugunu. samimiyeti sorgulanir. evet bazende bunlardir.
insanin utanci gecer karsi tarafin pisligi gecmez kalicidir.

ne kadar insancil bir sey bu utanma duygusu. hayvanlarda yok iste.
ölmek istediğiniz bir zaman dilimidir. keşke ölsem de kurtulsam dersiniz.
görsel