bugün

bir insanin ulkucu ideolojiyi tercih etmesi icin gerekcelerdir.
bi tuzda biz koyalım. bar fedaisisinndir, bu da bir sebeptir.
mahallede ki kızların yüz vermemesidir.
Lise çağlarından başlamak üzere, her cuma vakti ülkü ocaklarına gitmek, yeminler etmek, Mustafa Yıldızdoğan, ahmet şafak, ozan arif..vb. gibi isimleri dinlemek, ülkücü olmanın gerekçeleridir. Yalnız bu dostlara nacizane bir düşüncemi savurmak isterim. Ülkücü olmak zor bir zanaattır. Ülkücülük günümüz ülkücülüğü ise bir Alparslan Türkeş'in ülkücülük kitabını okuyun.
köşeli bıyık bırakma isteği.
(bkz: 10 adımda ırkçı olma rehberi)
(bkz: adım adım ülkücü olma rehberi)
kişiliksizliktir. "ocağa gidip 20 kişi bir araya gelsek kişilik oluşturabilir miyiz" uğraşıdır.
Etraftan gelecek kötülemelere karşı sürekli "aslında gerçek ülküceler şöyledir böyledir.. " diye başlayan cümleler kurmaya hazır olmak. Genç nüfusun çok yüksek olduğu bir ülkede gençlik örgütlenmesi nicelik bakımından en fazla olan mhp nin, bu kadar ülkücü varken nasıl olurda bir türlü iktidara gelemeyen parti olduğunu düşünecek kapasiteye sahip olamamak ya da yalandan yaşamayı baştan kabullenmiş olmak. Nicelik olarak arttıkça nitelik olarak seviyesi düşen bir grubun üyesi olmayı kabullenmek.