bugün

son yıllarda iyice beni yıpratan düşünce.
amk memleketinde olaysız bir gün yok ya.
yemine diyorum bazı avrupa ülkelerinde haber gündeminde kedilerin ağaçtan kurtarılması filan var.
alıp başımı gideceğim en sonunda amk, kime nereyi alırsa alsın.
dünya sikime minare götüme.
Katıldığım düşüncedir.

Ekmek almaya mı çıktın. Vurulabilirsin.
Birileri bir şeyi protesto ediyor, yürüyüşte. Senin alakan yok, etraflarında işine gücüne gidiyorsun. Vurulabilirsin.
Otobüste evine dönüyorsun. Yakılabilirsin.
Bir protestoya katıldın. Ölebilirsin, sakat kalabilirsin.
Ailenin bir ferdi, bir arkadaşından haber alamıyorsun. Ölmüş olabilir, hastanelik olmuş olabilir.
Sabah uyandın ve bir baktın pencerende kan var. iç savaş çıkmıştır.

Bu gibi olayların hepsini yaşadık, önümüzdeki günler de buna gebe. Bazı yerlerde belirttiğim gibi, hiçbir akım benim umrumda değil. Kürtçülük, türkçülük, şeriat benim için komik şeyler. Önemli olan insan hayatı. Önemli olan 80 sene kadar yaşayacağımız bu dünyada sağlıklı yaşayabilmek, elimizden gelirse de mutluluğu yaşamak.

Ama kime ne anlatıyorum ki ?

Yarın sakallılar kafa kesecek, birileri molotof atacak, hünkarımız bunlar ateist terörist diye hönkürecek.
ırkçı ve yobazların olduğu yerde yaşamak zordur, katılıyorum ancak yapacak bir şeyde yok sonuçta burada doğduk burada öleceğiz.
pahalılık bel bükmüştur.
Sadece pahalılık degildir sorun. Hayati zorlastirmak için elimizden geleni yapıyoruz. Trafikten, esnafimiza tamircimizden, musterimize kadar.