bugün

ülkenin gidişatına dair yaptığım bir tespittir. türkiye'nin kuzey kore'ye veya iran'a dönüşmesi zaten yeterince irdelenmiş. iran gibi olmayız, çünkü iran'da her şeye tek bir kişi hükmetmez. ticari kaygılardan dolayı kuzey kore gibi de olmayız.

başlığa bakınca ne türkmeni ortalık arap kaynıyor diye heyecan yapmış olabilirsiniz. türkmenistan hakkında fazla bilgi sahibi olmayanlar için biraz bildiklerimi duyduklarımı paylaşayım.

öncelikle türkmenistan türkmenbaşı denen tek bir kişi tarafından alınan kararlarla yönetilir. eğitime, spora, yargıya, ticarete, halkı direkt etkileyebilecek her şeye müdahalede bulunabilir. halk bu şahıstan ölesiye korkar. haklıdırlar da. halkın içine karışan muhbirler türkmenbaşı'nı eleştirenleri ispiyonlar ve muhalif görüşlü kişiler kısa süre sonra ortadan kaybolur. türkmenbaşı'nın ziyaret edeceği bir noktanın belli bir kilometre çapındaki alanda ikamet eden yabancı uyruklular bölgeden uzaklaştırılır. türkmenbaşı gittikten sonra ikamet ettikleri yere geri dönebilirler. polis isterse her gün yabancı uyrukluları ikamet ettiği adrese uğrayarak kontrol edebilirler, çünkü belli bir saatten sonra dışarıda bulunamazlar. 35 yaşından küçük bekar kadınlar yanlarında bir aile büyüğü olmadan yurtdışına çıkamazlar, ehliyet alamazlar. sanırım türkmenbaşı 35'ine kadar evlenmeyen kadınlardan, "bu benim diktama artık kurban doğurmaz" düşüncesiyle ümidi kesip, onlara bir parça özgürlük tanıyor.

finali bir de şahsen başımdan geçen bir olayı anlatarak yapayım. öncelikle türkmenistan'a hiç gitmedim ama çok araştırdım, direkt vatandaşlarından dinledim, öğrendim. türkmenistan vatandaşı talihsiz rus bir sevgilim vardı. türkiye'de çalıştığı süre içinde vize aşımı yapmıştı. zaten bir kaç aylık yurtdışında kalma süresi veriyorlar. evlenmek istedik ama türkiye'de vize aşımı yaptığı için yasalar izin vermedi. bu süre zarfında türkmenistan hükümeti pasaportlarını yenilediği için eski tip pasaportla türkmenistan harici başka bir ülkeye de giriş yapamazdı. yoksa mal mıyım gönderir miyim hiç oraya:( evlenebilmemiz için ülkesine geri dönmek zorunda kaldı. olayın türkiye kanadı 3 ay sonra geri gelebilirsin dedi ama türkmenistan'a giriş yaptığında 5 yıl yurtdışına çıkış yasağı verdiler. durumu türkmenistan'da general pozisyonunda mercilere ilettik, çünkü türk konsolosluğu çok aciz. aldığım cevap bu işi sadece türkmenbaşı'nın çözebileceğiydi. isterse kızı gönderir, istemezse göndermezdi. ben hayatımda hiçbir zaman kendimi o kadar aciz hissetmedim, hiç kimseye o kadar küfür ettiğimi, lanet okuduğumu da hatırlamıyorum. allah mısın ulan mutluluğumu elimden alacak, orrrrrrrrrrrrrrrrr... zorla ülke toprakları içinde tutulmaya çalışılan, özgürlükleri elinden alınmış, sefalet, cehalet ve korku içinde yaşayan, mutsuz, zavallı bir toplum...

niye anlattım bunca şeyi? son zamanlarda toplum olarak kaybettiğimiz bazı hassas değerler çok da etkilemiyor beni açıkçası. ben kaybedeceğimi zaten kaybetmişim, ama yaşadığımız şeyleri iyi görün gençler. büyük resme bakmaktan burnunuzun dibini göremez olmuşsunuz. sonra bir sabah türkmenistan'a uyanırsınız...