bugün

bugün iyice farkına vardığım biran önce el atılması gereken durumdur...

biraz önce çarşıya çıktım, çamaşır suyu ile hamur mayası alacaktım. bugünün malum milliyetçilik duygularıyla kendi kendime dedim:''ulan bari bugün bir türk malı bulup alayım''. neyse deyiş bu deyiş, 2 tane süpermarketi didik didik ettim 1 tanecik bile ne çamaşır suyu ne de hamur mayası bulabildim. sonunda gidip bir yahudi malı olan ace'yi ve dr.oetker'i almak zorunda kaldım. ama bu durum bana çok koydu. biz bu kadar aciz miyiz yahu? şu ace gibi şu dr.oetker gibi maya ve çamaşır suyu yapamayacak kadar aciz miyiz?

yoğurdu bulan bu millet şimdi gidip hamur mayasını yabancı markalardan alıyor, başka devletlerin yoğurdunu yiyip içiyor.

aslında türk mallarıda ve fakat bunlar çok kalitesiz ve rafların en arka kısmında toz kir içinde duruyor ve yakında oradan kaldırılacaklar...

bu saçma sistem ve ekonomide devrim olmadıkça ben türkiye'nin gelişmiş bir devlet olarak görebileceğimi pek ümit etmiyorum...

yazık yazık yerli malı bitmiş amına kym.
arz-talep ilişkisi üzerine düşündüğümüz zaman bizim bu durumda yadsınamaz bir etkimiz olduğu da söylenebilir.

(bkz: yerli malı yurdun malı herkes onu kullanmalı)
valla ben ürünü çevirip nerede üretildiğine bakıyorum. ve çoğunlukla da türkiye'de üretilen ürünleri buluyorum.
ama ne yazık ki yabancı firma sahiplerinin kazancı, yerli üreticiden çok daha fazla.