tuzla behiye dr nevhiz ışıl anadolu lisesi

ömrümden 4 seneyi çalmış,ama asla özlemediğim,bünyesinde sadece 1-2 tane insan gibi öğretmen barındıran eski okulum.

2005'de süper liselerin ,anadolu liselerine çevrilmesiyle 'istanbulun en sikindirik anadolu lisesi' olma özelliğini kaybetmiş eski okulum.4 sene okuduktan sonra benden götürdüklerinin listesi schindler'in listesi kıvamında iken bana kazandırdığı tek şey ömürlük can dostları olmuştur.

şuanda okuduğum ve hep özleyeceğim okulum.

her ismini söylediğimde karşımdaki insanın anlamak için suratındaki o acı ifadeyi görmeme sebep olan okul.

Açıldığı ilk yıl okumaya başladığım , inşaatı bitmediği için başka okulda 1 yıl okumamıza sebep olan ama herşeyden önemlisi bana güzel geçirdiğim 4 yılı sunan okuldur.

asla özlemiyeceiğim okul neden mi giden bilir. hergün '118' sen gel diye çağrılırdım hiç bıkmadan aynı şeyleri söylerdim. okul koridorunda bile matematik sınavı olmuşluğumuz vardır bu okulda kopya olmasın diye en kötü kısmıda tuvaletin kapısının oraya düşmemdi.

saat 12:00-13:00 sularında tuzla arıtma tesislerinden gelen ağır bok kokunun içinde kalan okuldur. asla özlemem.

Sözlü vermekte zorlanan ortlama 45 civarında sözlü giren, eğitimleri iyiymiş gibi zor sorup egosunu tatmin eden öğretmen demeye bin şahit ister bikaÇ insandan oluşan okul. Ama canım kadar öğretmenler de var tabi.

pek özlenmeyen okuldur.sadece bir iki arkadaş bir iki iyi hoca o kadardır.4 yılımı sömürmüştür benden.