bugün

konu komşuya, yakın akrabalara hatta ve hatta anne ve babasını müşteri diye gören çocuktur. kâr elde edebileceğini sanar ama hüsranla bitmesi kaçınılmazdır. *

yıl : 2001

köyden böyle kilolarca erik toplamıştım. Ama böyle torba torba anlatamam. Eve geldiğimizde mahallede satarım diye. işte geldik eve, ben direkt çıktım bağıra bağıra "ceeaaan eriiiiiik vaaar" felan diye bağırıyorum. işte komşu teyzeler felan almaya başladı.

Sonra "ayy yazıktır kız alalım" diyen genç kızlar almaya başladı. işte bi kızla ilk yakınlaşmamda aynı tarihe rastgelir. Böyle gelip benim yanaklarımı felan sıkıyorlardı. Ayy dur dur bende onları yerim ya, ne şirinlerdi. Ehhem neyse, işte bi komşu teyzede * eski para ile 5 lira eksik vermişti. O zamanlar 2 tane 5 liraya bi sakız alınırdı işte. Öyle küçümsemeyin o 5 liranın ne kadar önemli olduğunu birazdan anlayacaksınız.

işte efendime söyleyeyim, torbaları bitirdim. Nasıl mutluyum nasıl mutluyum anlatamam. Onlarca kilo erik satmışım lan var mı ötesi ? Ama henüz hesap tekiniğim olmadığından elimde birsürü bozuk para ile girdim bakkala, neler alabilecem felan diye. Paraları bakkal amcaya verdim. Bu ne lan dedi , para dedim, ne gelir buna dedim. Bana bir küllah dondurma verdi. Cornetto felan da değil, bildiğin açık dondurma lan.

Yani o gün anladım ki 10 kilo erik 500-750 bin tl ediyor.
Daha sonra da anladım ki aslında ben büyük bi kerizmişim.