bugün

askerlik görevini bitirip tezkere beglesini almak ve hayata kaldığı yerden devam etmektir.
2 yıl önce bugünlerde yaşadığım heyecandır.

kısa dönem olarak yapmama rağmen son günler geçmemişti adeta, nöbetlerde dakikalar duruyor, eğitimler hiç bitmeyecekmiş gibi geliyordu. bir kişinin hatası yüzünden son 1 hafta bölükçe ceza almıştık, "yat", "kalk" "sürün". 18 mayıs 2007 de askerlik bitiyordu, 1 gün yol izni 17 mayıs, eh 16 mayıs gecesi zannediyorum bizi salarlar, umudu son günlerde "galiba 18 mayıs sabahına kadar burdayız" endişesine bırakmıştı, çünkü komutanların ne yapacakları belli değildi.

inanın 15 mayıs 2007 gecesi bizim tezkereyi verecekler mi vermeyecekler mi, endişesi hat safaya ulaştı, o gün sabaha kadar halen belli değildi, 16 mayıs 2007 sabahı her zamanki gibi erkenden kalktık, sanki daha önümüzde uzun bir dönem daha askerlik varmış gibi traşımızı olduk, yatağımızı yaptık, temizlik işlerini yaptık, tam kamufulajları giyiyorduk ki haber geldi "tezkereciler bugün sivillerini giyebilirler", anladık ki tamamdır, bu akşam yolcuyuz, çocuklar gibi sevinmiştik, tabii kalan arkadaşlarımız için de çok da sevincimizi göstermedik, özellikle de uzun dönem arkadaşlara.

şimdi düşünüyorum da komutan "hayır yol izni mizni yok 18 mayıs sabahına kadar burdasınız" deseydi, kalınırmış beee, 1 gün 1 gece daha ne olacak.

hey gidi günler hey, entryi gördüm anılarım canlandı...
askerliğinizin ilk gününden itibaren her gün düşündüğünüz hadisedir.

nizamiyeden çıkarken aşağıdaki görevleri yerine getirmeniz gerekebilir.

görsel
galatasaray'ın yaptigidir :d