bugün

ozellikle gunumuzde oyle bir hal alan durumdur ki tv izleyiciligi, o b.ktan cihazlarin bir dili olsa kesinlikle soyle konusurlar.

"simdi uyandi. elini yuzunu yikamadan gelip gecer karsima. gozleri kan canagi olana kadar izledigini sanir beni. oysa ki ben izliyorum onu. ilginc oldugunu saniyor icimdeki her seyin. oysa ki asil ilginc olan kendisi. ve hayati. ne uzerimdeki tozu sildigi var ne de uzerimdeki o b.ktan danteli aldigi. tum bu abukluklar yetmedigi gibi bir de kanallar net gozukmedigimde yumrukla vuruyor sirtima. ilginc olan senin hayatin ve sensin. lutfen kapa beni. hayat daha renkli. ve daha genis bir ekrana sahip. cik disari. canli yasa her seyi."
-ulan bütün gün otur karşımda çekirdek çint. bi günden bi güne de insan ikram eder be ayıp. zaten açıyon şu kadın programlarını kafam şişiyo be dırdırdırıdır. patlatıcam tüpümü bigün o olcak.
+ anneeeeee, televizyon konuştuuuuu.
* bey bu çocuk iyi değil, pedagoga felan mı götürsek?
küçükken o yüzden tv karşısında pek edepli durmama neden olan durum.