telefonla konuşurken iğne vurabilen hemşire

yaradanın vermiş olduğu yetenekleri yanlış yerde kullanan hemşiredir.

üzerinize afiyet on gündür hastayım ve doktorum tarafından iki deste iğne ile ödüllendirildim, fena üşütmüşüm.

günde, bir sabah bir akşam olmak üzre iki defa zerk edecek bir yer bulma eylemim önce iş yerinde, ardından annemin elceyizlerinde ve hafta sonu da x bir sağlık kuruluşunda gerçekleşti.

en acısız olanını annemden yediğim bu iğnelerin tamamını da annemden olmak isterdim ama yer, zaman ve imkan sıkıntısı işte...

bahsi geçen x sağlık kuruluşu evimize pek yakın bir bölgede yürmelik mesafede olduğundan işime de gelmekteydi.

bahsi geçen hemşire bu kalan son dört iğnenin üçünü biraz açıtarak vurduysa da mecburen dördüncüyü de kendisine yaptırmak zorundaydım.

son iğne için sağlık kuruluşuna gittim, enjeksiyon odasına girdim, kemerimi açtım ve yarı çıplak sedyeye uzandım beklemeye başladım.

bu bekleme anı da fena bir zaman dilimi.

arkanızdan tınkhhh,( sıvı tüpün kafasının kırılma sesi ) daha sonra fuaaarthh ( sıvının iğneye çekilme sesi ), vııvnnnnhğğ ( sıvının toz tüpe zerk sesi ), fışırga fışırghaa fışırghaaaa ( içi toz ve sıvı karışımı olan tüpün çalkalandığına dair ses ), ziyeeerrrkh ( karışımın iğneye çekilme sesi ) ve pırçkhhh ( iğnenin içinde kalan havayı dışarı atma sesi ).

bu sesler sizin beyniniz öyle bir siker ki az sonra iğne olacağınızı bildiğiniz halde kangren olan bacağınızı keseceklerini sanarsınız, içiniz ürperir.

yüz üstü yattığınız sedyede dinlemekte olduğunuz bu sesleri duymamaya, başka şeyler düşünmeye dalsanız dahi konunun dışına çıkmaz benzer şeyler düşünürsünüz...

bahsi geçen sesleri işitmekte olduğum esnada hemşirenin cep telefonu çaldı. odada yalnız ve yarı çıplak olduğumdan dolayı odanın akustiği değiştiği için telefondan gelen ve hemşirenin konuştuğu sesler beynimde cenk etmeye başladılar. bir yandan "ulan negzel son iğne işte, hazırlığı da yapmıştı, nerden çıktı lan bu telefon, bekleyecek miyim yoksa" derken hemşirenin elini popomda hissettim.

elini diyorum bakınız, daha evvel ellerini hissettiğim benzer iğneleme operasyonunda bu sefer elini hissetmiş olmam hemşirenin tek eliyle hem iğne vuracağını hem de pozisyonlayacağını diğer eliyle de telefonu tuttuğunu düşünmem feci halde canımın yanacağı düşüncesine sevk etti zat-ı alimi.

korku...

değerli hemşire bana, "derin nefes al" dedi ve telefondakine "sana demedim " dedi ve o esnada iğneyi popoma yasladı.

inanılmaz bir şekilde daha evvel acı hissettiğim bu iğne operasyonunda aynı acıyı hissetmedim, tuhaftı.

toparlanıp kalktıktan sonra kendisine;

- keşke daha önceki iğneleri de tek elle vursaydınız...

+ neden ?

- valla bu sefer hiç acımadı.

+ diğerleri acımış mıydı ?

- evet biraz yanmıştı canım.

+ hımmm, geçmiş olsun.

tek eliyle nokta atışı yapıp acı vermeyen hemşireye teşekkürlerim iletiyorum ama bence bu yeteneğini başak yerlerde kullansın, korkan var korkmayan var !

bu işe yıllarını vermiş hemşiredir. artık ustalaşmıştır ve damar bulurken hiç zorlanmazlar.